эй сояи саодат вае мояи шикеб

Мо аз ту бе худем ва ҳанузат ба мо ътиб

Бе хори гули набӯда ва бе ранҷи мор , ганҷ

Не хуррамӣаст беғаму неи ёр бе рақиб

Соқӣ ба ҳамгинони ҳамаи саҳбоӣ лаъл дод

Ҷузи хӯни дили набӯда аз он май марои насиб

Вази ҷони мо нигор диҳад базмро бихӯр

Вази хӯни мо ҳабиб кунад дастро хзиб

Рӯзами ҳама шабасту шабами ҷумлаи бомдод

Зони мӯии ҳамчуи нофаи вази он рӯй длФриб

Гӯраст чашми хотири сӯрати парасти маҳз

Сирати зи сӯрат ту набинад , магари лбиб

Бо ишқи оннигор , зи афсари мҷўии сабр

Ишқу сабурии ин ду ҳадисӣаст баси аҷиб