эй бевафо ки умрӣ созем бо ҷафоят

Бо мо сиррӣ надорӣ бозем сар ба поят

Баси хӯн ки дар дил афтод аз буии бодаи ту

Баси пои кӯ ба гул монад аз ҳасани дасти хоят

Ғавғои аҳди заҳҳоки якбораи хезад аз халқ

Бар дӯш агар бибинанди он турраи дўтоит

Мороу муддаиро дар базми ишқ қурбӣ аст

Кӯ аз шароб бе худ мо маст аз лақоят

Мо раъии хештанро борӣ адам шимурдем

Айдун ҳар ончӣ хоҳӣ мекун ки раъии роят

Гавҳар чу қобил уфтад гӯйанд каш баҳо нест

Он гавҳарӣ ки набӯд эй сими тан бҳоят