Роҳи нафасам баста шуд аз оҳи ҷигари тоб

Кӯи ҳам нафасӣ то нафасии ронами азин боб

Аз ҳам нафасон нест марои рӯзии азирок

Дар равзани ман ҳам наравад сӯрати маҳтоб

Бе ҳам нафасӣ хуш натавон зист ба гетӣ

Бедаст шиновар натавон раст зи ғарқоб

Умед вафо дораму ҳайҳот ки имрӯз

Дар гавҳари одам буд ин гавҳар ноёб

Ҷузи нола касе ҳамдам ман нест зи мардум

Ҷузи соя касе ҳамраҳ ман нест зи асҳоб

Озурда чархам накунам орзӯии кас

Оре наравад гурги гузидаи зи паии об

Имрӯзи манам рӯзи фурӯи рафтау шаб низ

Саргаштаи азин бахти сабки пои гарони хоб

Нолндаҳу дили мурдатар аз мурғ ба шабгир

Ларзандау нолндаҳтар аз тир ба партоб

Гармаст дамам чун нафаси кӯраи оҳан

Тангаст дилам чун даҳани кӯзаи симоб

Бо ин ҳамаи умед ба беҳбуд тавон дошт

Кони қатра талхаст ки шуд лўлўи хўшоб

Роҳати з ъно зояду шаки не ки ба нисбат

Зон ҳасрам хомаст чунин пухта май ноб

Аз дода даҳраст ҳамаи зодаи селоат

Аз бахшиш чоҳаст ҳамаи резиши дулоб

эй марди саломат чаҳ шиносади равиши даҳр

Аз меҳри Халифа ки нависад зари қуллоб

Аз ҳодисаи сӯзам ки баровард зи ман дӯд

Вази ноӣбаҳи нолам ки фурӯи барад ба ман ноб

Саргашта чаҳ гӯям ки сар ва пой надорам

Хаста ба гуҳи хрту шикастаи гуҳи тбтоб

Беморам ва чун гул ки наҳй дар дами кӯра

Гуҳ дар арақами ғарқау гуҳ дар табам аз тоб

Ҳоҷат ба ҷӯ обаст ва ҷӯам нест валикин

Дил ҳаст бунафшаи сифату ашк чу унноб

Чун зол ба тифлӣ шудаам пери зи эҳдос

Зонаст ки рад карда аҳрораму аҳбоб

Хурсандии ман дил диҳадамгар надиҳади халқ

Симурғи ғам зол хӯрд гар нахурд боб

Ҳиммат ба серум гуфт ки ҷоҳ омад мпазир

Азлат ба дирами кӯфт ки фақр омад дарёб

Зон дил ки дар ӯ ҷоҳ буд ноед таслим

Зон не ки азу неша кунӣ ноед ҷлоб

Мгзин дар дунон чу буд садри қаноат

Мангар маи Нахшаб чу буд моҳи ҷаҳони тоб

Айём ба нуқсон ва туро кӯшиши бешӣ

Хуршед ба саратон ва туро пӯшиши санҷоб

Кӣ фарбеҳӣ айш диҳад охури айём

Кӣ парвариши пел буд ҷониби сақлоб

Такя накунад бар карами даҳри хирадманд

Сикка наниҳад бар дирами моҳии зарроб

Дҳро чаҳ кашии даҳра ба хӯни рехтани ман

Худ рехта гардад ту макаши даҳрау мштоб

Қассоб чаҳ ореи зи паии куштани моҳӣ

Худ кушта шавад моҳӣ бе ҳарбаи қассоб

Ҳон эй дили хоқонӣ агарчӣ ситами даҳр

БртоФтнӣ нест машав тофта бартоб

Нақдӣ ки қадар бахшад чаҳ қалб , чаҳ роиҷ

Лафзӣ ки қазо ронад чаҳ салб , чаҳ эҷоб

Хат бар хати олами каш ва дар хат машав аз кас

Дил тоқ кун аз ҳастӣ ва бар тоқ на асбоб

Ҷоҳил нарасад дар сухани жарфи ту оре

Каф бар сар баҳр ояд пайдо на ба поёб

Таҳқиқи сухан гӯй нахезад зи сухани дузд

Таълиқи расан боз наёяд зи расани тоб

Кӯи онкии схндони маин буд ба ҳикмат

Кӯи онкии ҳунари бахши баин буд ба одоб

Кӯи садри аФозли шарафи гавҳари одам

Кӯи кофии дайни воситаи гавҳари ансоб

Кӯи онкӣ вале неъмати ман буд ва ъам ман

Ъам на ки падар буду худованд ба ҳар боб

Он фахри ману муфтахари мозии аслоф

Он садри ману масдари мстқбли аъқоб

Он хотимаи кори марои хотами давлат

Он фотиҳаи табъи марои фотиҳи абвоб

Дар давлат ъам буд марои Модати табъам

Ореи з димоғаст ҳамаи қӯти аъсоб

Зу деви гурезанда ва ӯ доъии инсоф

Зу ҳикмати нозинда ва ӯ манеҳӣ албоб

Зони ақл бадв гуфта ки эй умри Усмон

Ҳам умри хайёмӣ ва ҳам умри хитоб

Идрӣси қазои бенишу ъисои шифои бахш

Дода лақабаш дар ду ҳунари возеҳи алқоб

Аз наъши бадии тахташ ва аз тири фалаки майл

Вази қавси қзҳи зиҷши вази моҳи стрлоб

Донам ки дигарбораи гуҳари дуздади азин ақд

Он Тифли дабистони ман он мардаки каззоб

Ҳиндӯи бача Эй созад азин тарки замирам

Зон то нашносанд бигардонад ҷлбоб

Чун хаймаи абёти чиҳил панҷ шуд аз назм

Бигусасти таноби сухан аз ғояти итноб