Тифлӣ ҳануз бастаи гаҳвораи фано

Марди он замони шӯй ки шӯй аз ҳамаи ҷудо

Ҷаҳдӣ бикун ки зилзилаи сувар дар расад

Шоҳи дил ту карда буд кохро раҳо

Ҷон аз дарун ба фоқау табъ аз бурун ба барг

Дев аз хӯриш ба ҳизаҳу ҷамшеди ношто

Он ба ки пеши ҳўдҷ ҷонон кунӣ нисор

Он ҷон ки вақти садама ҳиҷрон шавад фано

Рахши туро бар охури сангини рӯзгор

Барги гё нау хари ту анбарин чаро

Бар пардаи адами зани захмаи зи баҳри онк

Бардоштааст баҳр фурӯ дошт ин наво

Дар ракаати нахусти ?герат ғифлатӣ бирафт

ӣнҷои суҷуд саҳв кун ва дар адами қазо

Гар ҳалаи ҳаёт мтрз нагардадат

Андики дрнмондти ин кисват аз баҳо

Аз пел кам нае ки чу маргаш фаро расад

Дар ҳоли устихонаш бирзд бидон баҳо

Аз устихон пел надидӣ ки чарби даст

Ҳам пел созад аз паии шатранҷи подшо

Имрӯзи сиккаи соз ки дили дор зарб туаст

Чун дил равона шуд нашавад нақди ту раво

Акнӯн талаби даво ки Масеҳи ту бар замӣ аст

Конгаҳ ки рафт сӯии фалак фӯт шуд даво

Бемор ба саводи дили андари ниёзи ишқ

Маҷрӯҳ ба қабои гул аз ҷунбиши сабо

Ишқ оташӣаст коташи дӯзах ғизоӣ ӯст

Пас ишқи рӯзаи дор ва ту дар дӯзахи ҳаво

Дар эйрмони сарой ҷаҳон нест ҷои дил

Дайр аз куҷоу халъати байти аллоҳ аз куҷо

Бингар чаҳ нохалафи писарӣ каз вуҷӯди ту

Дори алхлоФаҳ падараст эйрмони саро

Дар ҷустуҷӯии ҳақи шӯ ва шабгир кун аз онк

Ноҷустаи хоки раҳ ба каф ояд на кимиё

Боло барор нафаси чилипои параст аз онк

Исо туаст нафас ва салибаст шакли ло

Гар дар сумуми бодияи лои табаи шӯй

Оради насими каъбаи алои аллоҳати шифо

Лоро зи лоат боз ндонӣ ба кӯии дайн

Гар бе чароғи ақл рӯй роҳи анбиё

Аввали зи пешгоҳи қадами ақли зоду бас

Оре ки аз яке яке ояд ба ибтидо

Ақли ҷаҳони талаб дар олӯдагӣ занад

Ақли худо параст занад даргаи сафо

Китфи Муҳамад аз дар меҳр набувват аст

Бар китфи биўри асб буд ҷои аждаҳо

Бо ақли пои кӯб ки перӣаст жандаи пӯш

Бар фақри дасти каш ки арӯсӣаст хуши лақо

Ҷонро ба фақри бози хар аз ҳодисот аз онк

Хуш нест ин ғариби нўоӣин дар ин наво

Андари ҷазирае ва муҳӣтаст гирди ту

Зини сути мавҷи меҳнат ва зон сӯи шати бало

Аз рамзи даргузар ки замин чун ҷазира Эй аст

Гардун ба гирд ӯ чу муҳӣтаст дар ҳаво

Аз гашти рӯзгори саломати мҷўӣ аз онк

Ҳаргизи сароб пар накунад қурбаи саққо

Дар қамара замона фитодӣ ба дасти хӯн

Вомоли къбтин ки ҳарифӣаст баси дағо

Фарсӯдаи дони мизоҷи ҷаҳонро ба нохушӣ

Олӯдаи дони даҳони мшъбд ба гндно

ӣнҷои мсози айш ки баси бенаво буд

Дар қаҳти соли канъони дукони нонво

Зини ғрқгони рӯ ки наҳангаст бргзр

Зини сабзаи зори хез ки заҳраст дар гё

Гетии сиёҳ хона шуд аз зулмати вуҷӯд

Гардуни кабӯд ҷома шуд аз мотами вафо

Аз хушки соли ҳодиса дар Мустафои гурез

Коинк ба фатҳи боб змон кард Мустафо

Вирди ту ин басаст ки эй ғис , алғёс

Каз файз ӯ ба санг фусурда расад намо

Буданд то набӯд нузулаш дар ин сарой

Ин чори модар ва се маволеди бенаво

Шоҳаншаҳӣаст Аҳмади мурсал ки сохт ҳақ

Тоҷи азали кулоҳашу дръи абади қабо

Он қобили амонат дар қолаби башар

Ваон омили иродат дар олами ҷазо

Чун навбати набувват ӯ дар араб заданд

Аз ҷўдӣу аҳад салавот омадаш садо

Бар хон ин ҷаҳон зада ангушт бар намак

Нохӯрдаи дасти шастаи азин бе намаки або

Озод карда дар ӯ буд ақл ва ӯ

Чун ақли ҳам шҳншаҳ ва ҳам посбони мо

ӯ раҳмат худост ҷаҳони худоӣ ро

Аз раҳмати худои шӯии хоссаи худо

эй ҳастҳо з ҳастӣ зоти ту орият

Хоқонӣ аз атоӣ ту ҳаст ояти сано

Мурғии чунин ки донау обаш саноӣ туаст

Мапаснд каз нишеман олам кашад ҷафо

Аз олами ду ранги фароғати диҳиш чунонк

Дигар надорад ин зани раъноаш дар ъно