Ғусса бар ҳар дилӣ ки кор кунад

Оби чашми оташин нисор кунад

Ҳар ки дар толеъаш қирон афтод

Соя ӯ аз ӯ канор кунад

Рӯзгорам вафо кунад ҳайҳот

Рӯзгори ин ба рӯзгор кунад

Ин фалаки къбтин бенақш аст

Ҳама бар дасти хӯн қимор кунад

Панҷ ва як барграфт бози фалак

Ки дӯшашро ду як шумор кунад

Чун ба некем шармсор накард

Ба бадӣ чанд шармсор кунад

Мурғем гунгу мӯр гурусна ам

Кас чу ман мурғ дар ҳисор кунад

Бонги мурғӣ чаҳ лашгари ангезад

Сафи мӯрӣ чаҳ кор зор кунад

Шӯру ғавғои шиор занбӯр аст

Шӯру ғавғо ки ихтиёр кунад

Бар ду поем фалаки зи оҳан ҳо

Ҳалқаҳо чун даҳон мор кунад

Ин даҳанҳои танг бе дандон

Бар ду соқи ман он шиор кунад

Ки ба дандон бе даҳони ҳамаи сол

Арра бо соқи миваи доркнд

Саг девона шуд магари оҳан

Ки ҳамаи соқи ман Фкор кунад

Оҳи хоқонӣ аз фалаки зонсў

Рафт чандон ки чашм кор кунад

Ҳар чаҳ пинҳони парда фалак аст

Оҳи хоқонӣ ошкор кунад

Кор ӯ зин ва он нагардад нек

Корҳо нек кирдигор кунад

Гарчи хасмони з рег бештаранд

Ҳамаро марг , хоксор кунад