Сифатӣаст ҳасан ӯро ки ба ваҳм дар наёяд
Равишӣаст ишқ ӯро ки ба гуфт бар наёяд
Илми аллоҳ эй азизон ки ҷамол рӯй он бут
Ба сифоти дрнгнҷд ба хаёл дар наёяд
Чу насим зулфаш ояд илм сабо наҷунбад
Чу фурӯғ рӯйиш ояд сипаҳ саҳар наёяд
зи лабаши нишон чаҳ ҷӯии зи дилами сухан чаҳ ронӣ
Нашунидае ки касро зи адам хабар наёяд
Чу садафи кушоди лаълаш чу синон кашид ҷазаъаш
Набӯд ки чашму гӯшами садаф ва гуҳар наёяд
Чаҳ дувум ки асб сабрам нарасад ба гирди васлаш
Чаҳ кунам ки шохи бахтами зи қазо ба бар наёяд
Чу мадади з бахт хоҳам дил аз ӯ ғарази наёбад
Чу дарахти заҳри корам бар аз ӯ шукр наёяд
На варост ихтиёрӣ ки кам аз камам набинад
На марост рӯзгорӣ ки зи бад бтар наёяд
Дилу дайн фидоаш кардам ба киришма гуфт неи не
Сару зари нисор мо кун ки чунин басар наёяд
Агарам ҷафои намояди з барои хушки ҷонӣ
Ба вафоӣ ӯ ки ҷонами ҳам аз он бадар наёяд
Шаби ид чун даромад з дар всоқ гуфтӣ
Ки зи шарми талъат ӯ маи иди брнёид
Ба ниёз гуфт фардои паии таҳнияти биёям
Ба ду чашм ӯ ки ҷонами бишавад агар наёяд
зи бунафшаи зори зулфаши нафаҳоти иди ало
Сӯии фахри дайну давлати шаҳ додгар наёяд
Шаҳи шаҳи нишони манӯчеҳр , уфуқи сипеҳри маликат
Ки з на сипеҳр чун ӯ мулкӣ дигар наёяд
Чаҳ ягона Эйаст кӯро ба се баъд дар ду олам
зи ҳиҷоби чори унсури бадалӣ бадар наёяд
Ки буд аду ки ояд ба гузаргаи сипоҳаш
Ки замона ба кандаам ки бидон гузар наёяд
Чаҳ хатар буд сегиро ки қадам занад ба ҷое
Ки паланг дар ваии алои зи раҳ хатар наёяд
Ба ҳар он замин ки анқои зи сумуми пари бирезад
Ба яқини шиноси конҷои пашшае ба пар наёяд
Аду аблаҳаст варна хиради он буд ки мардум
Дам аждаҳо нагирад паии шер нар наёяд
Салб фиришта дорад сари теғи шоҳ ва донам
Сари деви баради ореи зи фиришта шар наёяд
Ҳамаи комҳо ки дорад з фалак биёбад арча
Адади муродаши афзӯни зи ҳад қадар наёяд
Ғзӣ аз ҷигари пазиради ҳамаи узвҳо валикин
Ғзӣ аз даҳон ба як раҳи сӯй ҷигар наёяд
Чаҳ шудааст агар мухолифи сари ҳукм ӯ надорад
Чаҳ зиён ки бўолхлоФии пай бўолбшр наёяд
зи ҷалолати ту шоҳо накунад замонаи бовар
Ки шиори давлататро фалак остар наёяд
Ту ба ҷои хасми маликати зи карам нае муқассир
Чаҳ гунаҳи туро ки дар ваии зи вафо асар наёяд
Балӣ офаринишаст ин ки ба имтизоҷи серума
Ба ду чашми акмаҳи андари мадад басар наёяд
Сари найзаи ту хӯрдаи қисмӣ ба давлати ту
Ки аз ин пас об хӯрдаш ба ҷуз аз хазар наёяд
Ба масофи сари кашон дар чу ту теғ зан нахезад
Ба сарири хусравон бар чу ту тоҷўр наёяд
Чу дил ту гуфта бошам сухан аз ҷаҳон нагӯям
Ки чу баҳр баршуморӣ сухан аз шимур наёяд
Ба хуҷастагии идат чаҳ дуо кунам ки донам
Ки ба давлати ту ҳаргизи зи фано зарар наёяд
Ба ҳазор дили замона ба бақои ҳарифи бодат
Ки замонаро ҳарифии зи ту хубтар наёяд
Ту ниҳоли боғи мулкии сари бахти сабзи бодат
Ки ба боғи малики сарвии зи ту тоза тар наёяд
Назари саодати ту з ҷаҳон мабод холӣ
Ки ҷаҳони обу гулро ба аз ин назар наёяд