Табъи ту дам соз нест ошиқи дили сӯз ро

Хуии ту ёрӣ гараст ёри бдомўз ро

Дасти хуши ту манам дасти ҷафои бргшоӣ

Бар дил ман баргумор тири ҷгрдўз ро

Аз паии онро ки шаби пардаи роз ман аст

Хоҳам каз дӯди дил парда кунам рӯз ро

Лек зи бими рақиби вази паии нафии гумон

Роҳи бурун бастаам оҳи даруни сӯз ро

Дил чаҳ шиносад ки чист қимати савдои ту

Қадар чаҳ донад садаф дар шаби афрӯз ро

Гар асар рӯй ту сӯй гулистон расад

Боди сабо рад кунад тӯҳфаи наврӯз ро

То дил хоқонӣаст аз ту ҳаме нагзарад

Бӯ ки дарорад ба меҳри он дили кинтуз ро