Рӯйаст бномизд ё моҳ тамомаст он

Зулфаст таъолии аллоҳ ё тофта домаст он

Ҳар сол бидон ояд хуршед ба ҷавзо дар

То бо камар аз пешат гӯйанд ғуломаст он

Дар аҳди ту зибоӣӣ чизеаст ки хосаст ин

Дар ишқи ту рсўоӣӣ корӣаст ки омаст он

Ҷонӣ ки туро шояд бар халқ фурӯ ноед

Чизе ки туро бояд бар халқ ҳаромаст он

Гуфтам ки ба сабр аз ту ҳам пухта шавад корам

Имрӯз яқинам шуд кондишаҳ хомаст он

Ман бастаи доми ту , сармасти мудоми ту

Оўх ки чаҳ домаст ин ёрб чаҳ мудомаст он

Шабҳои фироқатро субҳӣ ки падед ояд

Бо бими рқибонти ҳам аввал шомаст он

Як ҷоми нахусти ту брбўди маро аз ман

Аз ҷоми дувум кам кун нимӣ ки тамомаст он

Бе лоами сар зулфат навенаст қади чокар

эй моҳ чаҳ навенаст ин ё низ чаҳ лоамаст он

Гуфтӣ ки чу хоқонии ушшоқ басӣ дорам

Содиқтар азу ошиқ бинмоӣ кадомаст он