Кардӣ нахуст бо мо аҳдии чунон ки доне

Монад бидон ки бар сари он аҳд худ наМонӣ

Ронадӣ ба гӯши аввали сад фасли дили фиребам

Ва имрӯз дар ду чашмами ҷузи ҷӯй хӯн наронӣ

Он лобаҳои гармати з аввал бсухт ҷонам

Зеро ки ҳамчуи оташ , як сари ҳамаи забонӣ

Аз ту вафо нахезад , доне ки нек донам

Вази ман ҷафо наёяд , донам ки неки доне

Аз хӯн ман фиристӣ ҳрдми нўолаҳи ҳиҷр

Як раҳ ба хон васлами нокардаи миҳмонӣ

Ҳастам бар онкии худро бе ту з худ барорам

Ҳарчанд май сголми ту низ ҳам баронӣ

Хоқонии ин ҷафоҳо аз ту аҷаб надорад

Кохр на дар ҷаҳонӣ , парвардаи ҷаҳонӣ