Давлати ишқ ту омад олами ҷон тоза кард

Ақл , кофар буд он рух диду имон тоза кард

Доғи дилҳоро ба саҳари он ҷазаъи ҷодӯ тоб дод

Боғи ҷонҳоро ба шарти он лаъли рахшон тоза кард

То зи аҳди ҳасани ту овоза шуд дар шарқу ғарб

Осмон бо ишқи бозии аҳду паймон тоза кард

Ишқи навгар дайр омад дар дили сўдоӣён

Ҳар киро дарди куҳан тар ёфт дармон тоза кард

Нури ту саҳро гирифту ашки ман дарё намӯд

Мӯсои оташ боз диду Нӯҳи тӯфон тоза кард

Бар дили мо ид кард андӯҳи ту вази сабри мо

Ҳарчӣ фарбеҳ дид ногуҳи кишту қурбон тоза кард

Ҳар куҷои лаъли ту нӯш ифшоанд чашми мо ба шукр

Дар шикаррези ҷамолати гавҳари афшон тоза кард

Аз лабат ҳар соли моро шукрии марсум буд

Соли нави гашти охири он марсум натавон тоза кард

Шод бош аз ҳасани худ каз васфи ту , саҳари ҳалол

Табъи хоқонӣ ба назм овараду девон тоза кард

Тозагии имрӯз аз ашъор ӯ бинад Ироқ

Кӯи шиори мадҳати шоҳи хуросон тоза кард