Моҳи ман машки сияҳ дар доман гул ме кунад

Соябони офтоб аз шох сунбул ме кунад

Гарчи аз рӯй хиради давр тасалсул ботиласт

Хати сабзаши ҳукм бар давр тасалсул ме кунад

Ҳаргиз аз ҷом мелаълаш намебошад хумор

Май парастии кӯи ббодомш тнқл ме кунад

Ростиро шохи ърър май дирафшади ҳамчуи бед

Кони сеӣ сарви равони майл тамоюл ме кунад

Ҷодӯии чашмаши қалам дар саҳар Бобул ме кашад

Сабзии хаташи сазо дар доман гул ме кунад

Онки моро метавонад сӯхтани дармони мо

наметавонад сохтани лекин тағофул ме кунад

Гуфт агар коми дилат бояд зи васлам ҷон бидиҳ

Май даҳумгар лаъли ҷони бахшиш тақаббул ме кунад

Дар барам дили ҳамчуи меҳр аз тоб ларзон ме шавад

Чун фироқи он маи тобон таҳаммул ме кунад

Наргисаш гуяд ки фарз айн бошад қатли ту

Ҷони бршўаҳ май даҳумгар ин тФзл ме кунад

эй гул ар барг навой булбули мастат буд

Боди пиндор ар сабои инкор булбул ме кунад

Гар надорад бо дили саргашта ӣ хоҷуи низо

Ҳиндӯии зулфаш чаро биравӣ татовул ме кунад