Ишқаст ки чун пардаи зи рухи бозгшоид

Дар дида ӣ соҳиби назарони ҳасани намояд

Ҳасанаст ки чун маст ббозор барояд

Дар пардаи ӣӣ ҳар замзама ӣ ишқи сроид

Гар ишқ набошад камари ҳасан ки бандад

Вар ҳасан набошад дили ишқ аз чаҳ кушояд

Гар сӯрат ҷонон набӯд дил ки сетанд

Вари восита ӣ ҷон набӯд тан бача поед

Хуршед ки дар парда ӣ анвор ниҳонаст

Гар рух нанамояд дили зарра ки рибоед

Бе меҳри дили сӯхтаро нур набошад

Равшан шавад он хона ки шамъяши даройад

Гар абр нигаред дили бустони з чаҳ хандад

Вар менабӯд занги ғам аз дил чаҳ задойад

Хоҷу агар аз ишқ бисӯзанд чу шамъат

Хуш бош ки аз сӯзи дилати ҷони бФзоид

Хоҳӣ ки дар ойинаи рахти хуби намояд

Ойинаи мусаффоу рухи ороста бояд