эй гули рӯят буд мижгон ба чашмами хорҳо

Сад моҳи канъонӣ барам чун нақш бар деворҳо

Аҳволи озори марои пурсида будӣ аз карам

Саҳласт бо ҳиҷри ту бар ҷони сахтии озорҳо

Лек аз вуфӯри интизор , шуд чашми гирёнами чаҳор

Шояд кунад он ғмгсор , ғами хории беморҳо

Но омаданро тири бим аз таъни мардум ваҷҳ нест

Ҳастанд софии тинатони ории зи айб ва орҳо

Набӯд тафовути пеши ман аз номдн то омадан

Ин бас ки холид дар дилати бории гузашт аз борҳо