Дил ба ёди лаби лаълати сухан аз нӯш накард

Хӯн шуду ҳақи намаки ҳеҷ фаромӯш накард

Зулфи ту даст ба тороҷи дил мо накушод

Моҳро то зи шаби тираи сияҳ пӯш накард

Ҳарки дар роҳи ту по аз сар ҳиммат наниҳод

Даст бо шоҳиди мақсӯд дар оғӯш накард

Зоҳиран нолаи ҷонсӯзи не аз ҷое буд

Ки задандаш ба даҳани охир ва хомӯш накард

Моҷарое ки зи дили ашк хаёлӣ ме гуфт

Суханӣ буд чу дар лек касе гӯш накард