Гуҳӣ дил мехӯрд хӯнами гуҳ аз роҳи ҷафои дида

Ҳамин бошад камол бераҳе эй дили ту бо дида

з расвоӣ наяндешам кунун каз ғами буруни андохт

Ҳадис дидаамро гиряу рози марои дида

Ту қадари хоки пой худ бипурс аз мардуми чашмам

На зони мардум ки равшан мекунанд аз тўтёи дида

Агар нодидаи рӯятро ба ма нисбат кунад чашмам

Макун айбаш ки бдхўиии сияҳ рӯйаст нодида

Аз ин ғайрат намехоҳад хаёлии дидаро равшан

Ки месозад хаёлатро ба мардуми ошнои дида