Кош ки сарви нози мо аз дар мо дар омадӣ

То шаби ҳиҷр кам шудӣ рӯзи ҷафо сар омадӣ

Хуш буд ар саҳари гуҳӣ назд ситами расидагон

Аз дами Фоснаҳи сабои музда дилбар омадӣ

Дар дами охир ар бадӣ бар ман хастааш гузар

Ҷон ба лаб расидаам хурраму хуш бар омадӣ

?ага ба чаман дар омадӣ шоҳиди сарви қади мо

Гули зи ҳаёӣ рӯй ӯ сурх ба ҳам бар омадӣ

Бандаи вақти он дамами кони бси шӯхи ишва гар

Ваъда бидодӣ аз раҳеи вази раҳ дигар омадӣ

Зӯдтараш фурӯ равад пой ба гули дарин ҳавас

Бар сари кӯии зер кӣ ҳар ки буд сар омадӣ

Ҷавру ҷафои биҳдш аз дили мо ба дар шудӣ

Рӯзӣ агар камолро мӯнис ва ғмхўр омадӣ