Висол ӯст бахт мо набинам он ба бедорӣ

Хаёлаш давлатаст эй дили ту бории давлатии дорӣ

Ба мисатону назари бозон назарҳо дорад он чашмон

Магари девонаи зоҳид ки ҷўӣии ақлу ҳушёрӣ

Дару девор дар рақсанд сӯфӣ дар самоъи мо

Чаҳ бар девор часбӣдӣ ба охири нақши деворӣ

Чу хас бар хоки роҳ ту бидон умеди афтодам

Ки чун боди сабои ои маро аз хок бурдорӣ

Дили ман чун з кор уфтад бабораи меҳнатати бурдан

Расад бории маро аз ту агар давлат диҳад ёрӣ

Карямони тӯҳфаи оранд бо худ пеши мискинон

Агар оӣии ту низ он ба ки бар ман раҳматии оре

Бсднҷону сил ӯ хоҳии камол аз сар на ин савдо

Чу ҳеҷат нест ин гавҳар макун ҳрдми харидорӣ