Рӯзӣ ки ба ман нозу итобат ба ҳисоб аст

Он рӯзи марои рӯз ҳисобаст ва азоб аст

Гуфтӣ пас қарнии з ҷафоят бикашам даст

Фарёди ман аз дасти ту бози ин чаҳ итоб аст

Хоҳанд шудани сайд ва то моҳи зи моҳӣ

Каз оризу зулфи ту басии шаст дар об аст

Гирди лабу рухсори ту ҷон бар сари оташ

Аз завқи намаки рақси кунони ҳамчу кабоб аст

Ман панди ту чун бишинавам эй шайх ки чун авд

Гӯшем сӯии мутрибу гӯшӣ ба рубоб аст

Дар маҷлису азм ба қадаҳ пеш кашад дил

Рӯзӣ ки ҳавои сард буд рӯз шароб аст

Аз ғамза миндиш камол ва бикаш он зулф

Гар мурғи бабри дом ки сайёд ба хоб аст