Он парӣ вааш ки хаташи гӯшаи ма май Фрсўд

Дар ман оташ зад ва оварад ба рӯй ин ҳамаи дӯд

Ҳар чаҳ кам кард ки аз мояи равшани рӯе

Рост кард он рухи зебоу барон низ фузуд

То ғам ӯ зад ангушти талаб бар дили ман

Дил ғмдидаҳ биравем дар шодӣ нагушӯд

Бе ту вақте ба шабам дида шудӣ моили хоб

Гӯйии он аҳд ки шуд дидаи марои хобӣ буд

Сухани ботил ҳосид машнуад дар ҳақи ман

Ки ҳадис аз даҳани ҳеҷ касон кӣ нашунӯд

Чаҳ саодат ба ҷаҳонами пас аз ин даст диҳад

Ки ба пои ту даҳуми бӯсаи алорақми ҳасуд

То камол аз даҳан ӯ дили худ бози ситад

Гўнёи бор дигар аз адам омад бавуҷуд