Имшаби он ба ба всоқ ки фурӯ ме ояд

Агар ба меҳмон ман ояд чаҳ накӯ ме ояд

Бунаами авди дили сӯхта бар оташи шавқ

Гар бидонам ки парии вор ббў ме ояд

Дида аз дасти назари хӯни ту резад гӯйанд

Зоҳиран ҳар чаҳ бигӯянд азу ме ояд

Ҳалқаи ҳалқаи дили аҳбоби баҳам бар зада аст

Магар инаст ки он силсила мӯ ме ояд

Онкӣ дар савмиъа мерафт бо бриқи вузӯ

Аз дар майкада инак ба сипар ме ояд

Зери лаб ҳарчӣ суроҳе ба қадаҳ ме гуяд

Дар дили нозук аз ҷумла фурӯ ме ояд

То чҳо дар сари он ғамзаи мастати камол

Ки сӯии ғмздгони арбада ҷӯ ме ояд