Пеш аз Андам ки майу майкада дар олам буд

Ҷони ман бо лаби хандони қадаҳи ҳамдам буд

Буии хӯн каз даҳанами мидмд имрӯзӣ нест

Зонка ин роиҳа дар обу гули одам буд

Лаби ҷонбхши ту дар хандаи маро дил медод

Варна ҷону дил аз он зулфи сияҳи дарҳам буд

Гулии шарми рахти он рӯз ҳаме кард арақ

Ки ба пероҳани саҳрои ҷаҳони шабнам буд

Ақли мадҳуши ман Андам ба хароботи азал

Гоҳе аз лаъли ту дилтангу гуҳии хуррам буд

Ҳар ҷароҳат ки ҳаме кард ғамат бар дили риш

Захми шамшери ҷафоҳои тўоши марҳам буд

Зоҳиди хом чаҳ донад ки чаҳ мегуфт камол

Кӯ , на дар пардаи длсўхтгони муҳаррам буд