Дили ман бори ҷноиаҳи ту на танҳо бикашад

Доғи ҷавру ситамат ҳар ду ба як ҷои бикашад

Ҷон ба як сар накунад бо сари шамшери ту қатъ

Ки чу зулфати бқдмҳои ту сарҳо бикашад

Хуш буд тири ту бар сина вале он хуш нест

Ки камондори ту бози обдш аз мо бикашад

Нарасад бар нав ба чордаҳ бар гӯшаи бом

Гар зи хуршеди рухии сар ба сурайёи бикашад

Ин ҳамаи бори ҷафои ошиқ аз он кард қабул

Ки дарин воқеаи худро бикашад бо бикашад

Қалам сунъ кунад рақсу срондозиҳо

Дасти қудратгар аз он сӯрати зебои бикашад

намекунанд нолау оҳ аз дили ғмдидаҳи камол

Ҳар ки шуд ошиқ рӯй ту азинҳои бикашад