Дӯшинаи хаёлати ҳамаи шаби мӯниси мо буд

То рӯзи ду дасти ман ва он зулфи дўто буд

Маҷлиси хушу дили ҷамъу мураттаби ҳамаи асбоб

Азъиш ба ёди ту чгўим ки чҳо буд т

Дар кулбаи мо меҳнат ҳар рӯзаи шаби дӯш

Шариф нафармуд надонам ки куҷо буд

Ман дар аҷаби он лаҳзаи зи ташрифи хаёлат

Кони поя на дар хӯрд ман бе сарви по буд

Гар икдмаҳи васл ту харидем баъди ҷон

Он ҳам сари як мӯии турои ним баҳо буд

Андешаи хӯни рехтанами дӯш ба он чашм

Бар азм ҷафо кардӣ ва он айни вафо буд

Гар дошт камол аз нави ниҳони сӯзи ту чун шамъ

Бар сӯзи нҳоӣиши рухи зарди гўо буд