Сарв девона шудаст аз ҳаваси болояш

намеравад об ки занҷир наад бар поиш

Дошт аз об чу гули оина дар пеши ҷамол

Об шуд обнаҳ аз шарми рухи зебояш

Пеши ман қиссаи ошиқи кашӣ ӯ макунед

Тарсам ин бишинавам аз дил баравад ғам ҳояш

Гар баранд аз паии савдоаши сари ман чу қалам

Бар тарошами сиррӣ аз нави бикунами савдояш

Даҳанати дузди дили мост ба ӯ пинҳонӣ

агар забони ту яке нест ба мо намоиш

Зери по но нашавад хори раҳати хастаи зи ман

Кардаам чун мижа бар дидаи равшани ҷояш

Гуфта бе рухи мо кори ту сабрати камол

Ин намеояд азуи кор дигар фармоиш