Наравад нақши хаёли ту замонии зи замирам

Худ ман содаи даруни сӯрат ғайриӣ напазирам

Мурдаам дар ҳаваси онкӣ буд фурсати онам

Ки наҳй пои дарин дида ва дар пой нав меРом

Ҳоли худ бо ки бигӯям ки шикояти з ту дорам

Бо халос аз ки биҷӯем ки ба доми ту асирам

Ба қалами сӯрати ихлоси навиштан чаҳ зарурат

Чун замири ту буд воқифи асрори замирам

Гуфтае ҳоли камол аз ғами ман дар чаҳ нассобаст

Чаҳ тавон гуфт ҳамон оҷизу мискину фақирам