Ҳаргоҳ ки ба нокомии давр аз лаби бори уфтам

Чун хаста бе марҳами маҷрӯҳ ванигор уфтам

Махмур ва хароб омад ҷони билби нўшинш

Чун менабӯд лобуд дар ранҷи хумори уфтам

Ҳарҷо назар андозам бе ту ба дарахти гул

Аз гиря ба болояш чун абри баҳори уфтам

Он бор ба ман сад раҳ наздик тараст аз ман

Гар давр ба сад манзил аз бору диёри уфтам

Бошам ҳамаи шаб бо ба дар гашти магари ногуҳ

Бо чордаҳи моҳи худ як шаб ба ду чори уфтам

Сад мавҷ занад ашкам аз шавқи канор ӯ

Гӯ мавҷ бизан дарё бошад ба канори уфтам

Бо зоҳид агар уфтам сокин шавадам гиря

Чун пеш камол оем дар нолаи зори уфтам