Дил ки мерафт зи худ чун наравад бози чунин

Чашму абрӯии турои шеваи чунон нози чунин

Ман бедил чу зарам ботуз ихлоси дарун

Қалб чун нест марои ин ҳама магузор чунин

Нир хокӣ набӯд расм ки давр андозанд

Хокем ман зи худами даври миндози чунин

Воъизи он гӯш ки панд ту шунидӣ ҳамаи вақт

Шуд зи фарёди ту кар бар макаши овози чунин

Чун шӯии қосиди ҷонҳо буна аз ман бунёд

То барояд ҳама карт бикун оғози чунин

Ҳамдамиҳост ба он ғамзаи дили пурхӯн ро

Кас нашуд ҳамдаму ҳамроз ба ғаммози чунин

Гуфта ҷои ту бар хок дар мости камол

Он маҳал нест гадоро макун эъзози чунин