Гар шабии он маи зи манзил бениқоб ояд бурун

зи аввали шабаҳ то дами субҳ офтоб ояд бурун

То ба чашми ман хаёли он ба омад хоб рафт

Чун намак уфтад даруни дида хоб ояд бурун

Аз ҷигари хӯнӣ ки резами дили ғизои мисоздш

Фарат оташ бошад он хӯн каз кабоб ояд бурун

Ҳар куҷо бошад нишони пой ӯ онҷо ба чашм

Хок бардорем чандоне ки об ояд бурун

Кӣ буруни обад албата аз ӯҳдаи бӯсӣ ки гуфт

Чун маҳоласт оби ҳайрон каз сароб ояд бурун

Хирқаҳои суфиён дар даври чашми масти ту

Солҳо бояд ки аз раҳн шароб ояд бурун

Бо ҳамаи тақвоу зуҳд ар башнавад науммат камол

Аз даруни савмиъаи маст ва хароб ояд бурун