Хуши он шабӣ ки серуми зери пой ёр бимонад

Ду дида дар раҳи он сарв глъзор бимонад

Шаробҳо ки кашидам ба рӯй соқии хеш

Бирафт аз сару дарди сар ва хумор бимонад

Чароаш сайр надидам ки зуди гаштами маст

Марои даруни дили ин доғ ёдгор бимонад

Гар об Хизр хӯрам дард сар диҳад ки маро

Ба коми лиззати меҳмони хуш гўор бимонад

Гузашти он шаб ва он айш ва он нишот , валек

Ба ёдгори дарин сина фигор бимонад

Чигуна бар кунам охир ки хок бар сари ман

Сиррӣ ки дар раҳи ҷавлони он савор бимонад

Ба ёди поти яке бӯсаи ёдгори даҳум

Ки ҷон ҳаме раваду дасту пои з кор бимонад

Ҳадиси аҳли насиҳати нгнҷдм дар дил

Ки дар дарунаи суханҳои он нигор бимонад

Кунун чунон ки ҳаме боядат бикаш , эй дӯст

Ки ақлу сабри марои даст ихтиёр бимонад

Марои зи бахти дилӣ буд пеши азин нолон

Бирафт он дил ва ин нолаҳои зор бимонад

Ғамам бикушт ба зорӣ ва ҳам хушам , борӣ

Ки ин фасонаи хусрав ба гӯш ёр бимонад