Раҳмӣ ки бар дар ту ғариб аўФтодаҳ ам

Дар хӯни дили зи дасти ту чун ҷом бода ам

Даии боди субҳи буи ту оварад сӯии ман

Имрӯзи дил ба сӯии ту бар бод дода ам

Аз баҳри ним бӯса ки бар пои ту даҳум

Ёрб ки чанд бор ба поят фитода ам

Охир чаҳ шуд ки чашм бибастӣ ба рӯй ман

Зини сон ки ман ба рӯй ту абрӯ кушода ам

Он рӯз нест каз ту намезоядам ғамӣ

Ғам нест , чун ман аз паии ин рӯз зода ам

Гуфтӣ « дили шикастаи буна бар ду зулфи ман »

Ман худ шикастаи вор бар ин дил ниҳода ам

Рӯ бар муроди хусрави дили хастаи як дамӣ

То чанд гӯйем ки бибин истодаам !