Субҳ дамид ва рӯз шуд , шамъ ба гӯша на кунун

Шамъ чаҳ , офтоби ҳам , чун ту нишастае дарун

Соқии ҳасани худ ту шӯ , соқии хӯни хеши ман

Ту зи пиёлаи бодаи хур , ман зи дили кабоби хӯн

Гиряи чашми ман нигар , сӯз надорад обиҷав

Нолаи зори ман шинав , дард надорад арғунун

Аз ту ки шамъи синае сӯхтаи гашти ҷони ман

Ҷон ба чисони буруни кашам то ту рӯй здли бурун

Фатво бут парастем дод рухи ту , чун кунам

Чун ба шариъати ғамати муфтӣ ақл шуд бурун

Турраи машки сои ту зилли муаттари алсбо

Наргиси ним масти ту боби муҳайиҷи алҷнўн

Лолаи ситони ошиқони баҳри рухи ту хӯни дил

Нӯшад ва бар ҳамин диҳад дидан рӯй лолаи гаван

Ман зўҷўд бе хабари хайли хаёл дар назар

Баҳр ба хоб дар кашам , тишнагӣам шавад фузун

Тешаи тези ишқро тоб кӣ оради одамӣ ?

Гар чаҳ сутун санг ҳаст , врчаҳ ки ҳаст бесутун

Соғари орзӯии ман , ваа ки чигуна пар шавад ?

Чархи чунин ки медиҳад давр ба косаи нигун

Ҷаҳди ҳасуд , хсрўо , дар талаби муроди дил

Ром касе намешавад бахт ба ҳилау фусун