Имрӯз ба назораи он сарви хиромон

Баси оқилу ҳушёр ки шуд бесарву сомон

Ҷонам шудаи гумроҳ ва ба дили мондаи хаёлӣ

Зон сарв ки мерафт ба сад нози хиромон

эй бехабар , аз ҳол чаҳ гӯям ба ту ин ҳол

Доне ки ндонанд ғами сӯхтаи хомон

Аз чашми ғуломон чунае ҳеҷ гуҳии давр

Хоҳам ки бабўсам ба ҳаваси чашми ғуломон

Гар пеши ту лофади маи комил , напазирад

Даъвии тамомии каси азин ним тамомон

Аз буии хату зулфи ту баси ҷо ки равад бод

Гар вом кунад мишкӣ азон ғолияи домон

Хусрав чаҳ дарии ҷома , чу Фарҳоди шӯ аз ишқ

Каз нола касеро Фгнди чок ба домон