Фароҳам кард шакли каҷи кулоҳӣ

Ки дар зер кулоҳаш ҳаст моҳӣ

Гуноҳ аз дидани хўбонсти ҳқо

Ки нафурӯшам ба сад тавбаи гуноҳӣ

Сияҳ рӯем зи дил кин дили чунон сӯхт

Ки бар рӯ меравад хӯни сиёҳӣ

Чунонам шаб дароз омад ки шодам

Агар хуршеди байнами баъди моҳӣ

Хаёлати хўобгаҳ дар чашм ман кард

Маранҷ , ар ҳаст нохуши хобгоҳӣ

зи сӯзат чун раҳам , эй ҷони ман , вой

Ки доим аз ғамат ҳастам ба чоҳӣ

Ба ҳар гулзори ашками сабза ҳо раст

Самандатро расад зинсони гиёҳӣ

Марои дарду ғамати зи он рӯй киштанд

Ки хусравро расад дар дидаи роҳӣ