эй сар кашида аз ман , сари кашам ба пешат
Гар аз тариқи хешии байнам аз он хешат
Моиему ғунчаи дили мавқуфи банди ишқат
Кӯи бод то бигӯед аҳволи ман ба пешат
Натавон ба шарҳ додан бо сад ҷаридаи гул
Ҳасании зи васфи рӯят , васфии зи шарҳи пешат
То дода аз лаби ту дилро гули ангабинӣ
Занбӯри ҷон ман шуд мижгон ҳамчу наяшт
Чун бинмт ба ногуҳ , хоҳам ки ҷои созам
Дар синаи фигорами андари даруни ришат
Лутфӣ ба бандаи хусрав аз тири ғамзаи ту
Омоҷ кард сина , берун нашуд зи кешат