Пас аз моҳем дӯш аз ваъдаи дидор хоб омад

Гуҳӣ бархестам кандар сари ман офтоб омад

Пас аз бедорӣ бисор дидам , лек неи сайраш

Каз аввал диданаш ҳам роҳатами афзуд ва хоб омад

Рахш пажмурда дидам , пурсиш аз гармоаш ме кардам

Лабаши хомӯш буду гӯнаи рух дар ҷавоб омад

Маашро слх кард аз нозукии маҳтоб дар шабҳо

Агар чаҳ офтоби ман миён моҳтоб омад

зи шодӣ гиря гӯйанд ва ба чашм хеш ме дидам

Ки дидам рӯй он хуршеду андари дида об омад

Равон шуд мардуми дида ки бӯсади сами шабдизаш

Ки он моҳи сариъи уссайр дар айн шитоб омад

На гирдаст ин , ки ҳаст он гирди давлати гирди рухсораш

Ки зери рояти Мансур чун ҷон комёб омад