Сарвӣ чу ту дар ачаҳ ва дар ттаҳ набошад

Гул мисли рухи хуби ту албата набошад

Дузем қабои баҳри қадат аз гули сӯрӣ

То халъати зебои ту аз лата набошад

Ин шаклу шамоил ки ту кофари бачаи дорӣ

Дар чину хтоу хутан ва хтаҳ набошад

Бадхоҳи туро дар ду ҷаҳон рӯй сияҳи бод

Дар дидаи хасми ту ба ҷуз мата набошад

Дар ҷинату фирдавс касеро нагузоранд

То доғи ғуломии тўош птаҳ набошад

Султонӣ мискин накунад майл ба ҷинат

Дар саҳни биҳишт ар тибқ бута набошад

Аз пушти рақиби ту кашами тасмаи чандин

То гнҷФаҳи асби ту аз птаҳ набошад

Чун мӯӣ шуд аз фикри миёнати тани хусрав

То ҳамчуи рақибати хунак ва ктаҳ набошад