Чу тарки масти ман олӯдаи шароби даройад

зи шӯр ӯ намакӣ дар дили кабоби даройад

Лабаш агар кашадам дар суоли бӯса , натарсам

Валек ғамзаи мабодо ки дар итоби даройад

Биё ки зоҳиди хушк ар шабят маст биёбад

Ба ҷуръа тар кунад он зуҳд ва дар шароби даройад

Ба гирди дидаи худ хорбстӣ аз мижа кардам

Ки неи хаёли ту берун равад на хоб дар ояд

Гуҳӣ ки рӯй ба девори баҳри рози ту орм

Ъмортист ки андари дили хароби даройад

Сар аз дарича бурун кардае , бсухтам охир

Раҳо макун ки дар он равзани офтоби даройад

Каҷаст тири мижа , рост май занӣ ба дили ман

Ки тири каҷ чу ба оташ расад ба тоби даройад

зи баҳр дидани Ҳиндӯстони зулфи ту ҳар шаб

Биё бибин ки зи сайлоби чашми оби даройад

зи гиря дар ғами рӯят ба чашми хусрави бедил

Намонад об агар , бӯ ки хӯни ноби даройад