Ҷавобӣ бо ҳазорон узр чун қанд

Кушод ва кард ширинро забони банд

Ки эй доруии чашмами хоки Кувайт

Дилами девонаи занҷири мӯят

зи рухсори ту чашмами боди пари нур

Вазони рухсори зебои чашми бади давр

Туро каз ошнои сад зиён буд

Агар бегонаи гаштии ҷои он буд

Манам каз остонат сар нтобам

Вагар теғами зании рух бар нтобам

Ҳаме кун ҳар чаҳ хоҳӣ дар ҳузурам

Макун баҳри худо аз хеши даврам

Ман ва шабҳоу ҷони меҳнат андӯд

зи ларзонеи танӣ чун соӣаҳи дӯд

Дар субҳи умедам бекалид аст

Ки поёни шаби ғам нопадид аст

Ҳамаи рӯзами баҳри сўӣии дилу ҳуш

Магари рӯзӣ з науммат хуш кунам гӯш

Ҳамаи шаби чашми ҳасрат дар раҳи бод

Магар вақте зи бӯят дил кунам шод

зи ту чандини ғамам дар дил наоне

Ҳанузат дӯст медорам ки ҷонӣ

Ба зорӣ гӯямат дар соз бо ман

Мабош аз парда санг андоз бо ман

Ба хусрав гуфт к-эии чашми марои нур

Мабод аз рӯй хубати чашми ман давр

Марои киштӣ ва ман аз меҳрбонӣ

Гуҳат ҷон хонаму гуҳи зиндагонӣ

Ғамат дар ман чунон гашти оташи ангез

Ки хокистар шудам зини оташи тез

Ҳануз андари тариқи ишқи хомам

Ки май бояд ҳануз аз нангу номам

Басӣ кушедам андари пардаи пӯшӣ

Ки пӯшами нолаҳоро дар хамӯшӣ

Чаҳ афтодааст неи навмедам аз хеш

Ки баҳр чун тўӣии сӯзами дили риш

Ҳануз рух чу барг ёсамин аст

Ҳанузам сарви боло нозанин аст

Ҳанузам гесувон ошуфта коранд

Ҳанузам оҳӯон мардум шикоранд

Ҳануз себи симини норсидост

Ҳанузам дарҷи лўлў бекалид аст

Ҳануз ар лаби сари хӯн рез дорам

Ҳануз аз ғамзаи пайкон тез дорам

Ҳануз андари серуми сад гӯна ноз аст

Ҳануз афсонаи зулфам дароз аст

Марои ишқат чунин кардааст бе зӯр

Ки ширинам ба рӯят бо ҳамаи шӯр

Вагар на ман ба ҳасани он офтобам

Ки натавонади фалак дидан ба хобам

Сари худ гири коиндр пойгир аст

Ки афсунат на бо мо ҷойгир аст

Бигуфт ин ва кашид аз дили яке оҳ

Ки оташ дар гирифт андари дили шоҳ

Чу хусрави посухи дил хоҳ нишнид

Ба гӯши худ зи ширин оҳ нишнид

Фурӯд омад зи чашмаши сайли андӯҳ

Чу борони баҳорӣ бар сари кӯҳ

Канизӣ шуд санамро танг дил кард

Ки абр аз гиряи дарёро хаҷал кард

Шукри лаб чун шунид ин достон ро

Шкибоӣӣ намонад он длстон ро

Хирадро хост бо худ пой дорад

Ба мастурии қадам бар ҷой дорад

Басӣ кушед ҷони мустанадаш

Наомад банди боли сӯдмандаш

Дил аз ақли хаёли андеши бардошт

Ҳиҷоби ному нанг аз пеши бардошт

з бе сабрии давид аз пардаи берун

Ҳаёро Муқаннаъ аз сар карда берун

Чу омад пеши он аз радаи хеш

Пушаймон аз худ ва аз карда хеш

Ба зории пой шаҳ бӯсед ғамнок

Чу оби чашм худ ғалатед дар хок

Чу шаҳ ин дид дӯдаш дар сар афтод

зи пушти зин чу биҳушон дар афтод

Фитода ҳар ду тан то дайри монданд

Ба дил ташна бидида сайри монданд

Чу боз омад зи сафро ҳар дуро ҳуш

Санам бар хост бо сад узр чун нӯш

Ба хоҳиш даст зад дар домани шоҳ

Ба қасраши барад ва холӣ кард даргоҳ

Намози шом буду шамъ дар тоб

Ки он хуршед шуд меҳмони маҳтоб