Тўқиъи каши мисоли ин ҳарф
Дар нома , сухан чунин кунад сарф
Кони сӯхтаи хароби сина
Авранг нишин бе хазина
Аз нўФлён чу беғараз монад
Лухтии зи фироқ дар мараз монад
Чун пайкараш аз нишони нстӣ
Омад қадре ба тани дурустӣ
Боз аз ватани хиради буруни ҷуст
Занҷир буриду риштаи бигусаст
Май гашт ба гирду кӯҳу саҳро
Чун Хизр , ба рўзҳои хзро
Неи дили хушу неи хиради фароҳам
Девонау дев ҳар ду бо ҳам
Ҳиҷраш зада тир бар нишона
Ғам ёфта маргро баҳона
Ёрон ба таъассуф аз чунон ёр
Хуишон ба таҳайюр аз чунон кор
ӯ дашти гирифтаи зору дили риш
Душман ба маломат аз пасу пеш
Мискини падараш ба чора созӣ
Чун шамъ ба хештани гудозӣ
Ҳар ҷо ки нишаст зор бигирист ,
Бе гиряи зор дар ҷаҳон кист ?
Вони модари хастаи ҷигари сӯз
Шаби ранг шуда , зи бахти бади рӯз
Рӯзии тарабаш ба шаби расида
Хӯни ҷигараш ба лаби расида
Рӯзии зи забони рости бозӣ
Дар гӯш падар расед розӣ
Каз меҳру вафои он ягона
Кандар ҳама даҳр шуд фасона
Зон гӯна шудаст нўФлши дӯст
Кони дил шудаи мағзи гашти воин пӯст
Гуяд ки : агар дил оядаш боз
Ман духти худаш даҳум ба сад ноз
Пер аз хабарии чунон дили ангез
Бар сӯхта шуд , чу оташи тез
Дидаш сару тани зи санги хаста
Чеҳраи вараму ҷабини шикаста
Пероҳани пораи пора чун гул
Хунобаи чикони зи дида чун мл
Аз туфи ҳаво чу дӯд гашта
Пушташи зи замин кабӯд гашта
Аввали зи ду дидаи сайли хӯни рехт
Вонгаҳи намак аз ҷигари буруни рехт :
К-эии чашми ману чароғи дида
Ту аз ман ва ман зи худ рамида
Дорам дили хастаи дарди пурвирд
Дармони дилами туе барин дард
Ту дашти гирифтаи зор ва бе ҳол
Мискини дили модарат ба дунбол
Зингўнаҳ ки аз ту дар блоӣим
Девонаи ту нестӣ ки моӣим
Дарёб ки азм кӯч кардам
Наздик шуд офтоби зардам
Ингори гули туро хазони барад
Вони ҳам нафасӣ ки доштӣ , мард
Ёрӣ ки наёядат дар оғӯш
Он ба ки з дил кунӣ фаромӯш
Шохӣ ки буриш на зуд бошад
Ҳизум буд ар чаҳ авд бошад
Бед , ар надиҳади зи миваи моя
Борӣ будаш фарохи соя
Ту шохи расидаи гаштӣ ва тар
Неи соя ба модаӣу не бар
Чун ишқ буд ба дил , савобаст
Ма дар шаб тира офтобаст
НўФл ки ба меҳри тести мансӯб
Дорад пас пардаи духтарии хуб
Дар гулшани ҳасани сарви чолок
Чун қатраи оби осмони пок
Хуршеди рухии хадиҷаи номаш
Парварда ба исматии тамомаш
Ҷӯяндашу нўФл , аз такаббур ,
Дар риштаи кас , на бандади он дар
Зон расми вафо ки дар ту дидаст
Пайванди туро ба ҷон харидаст
Дар дил , ҳамаи суҳбат ту ҷӯяд
Вази шарм , биравӣ ту нагӯяд
Пурсади хабари ту гоҳ ва бе гоҳ
Ҳам муътақидаст ва ҳам нкўхўоаҳ
Гар сар ба рзоء мо кунӣ рост
Он хост аз он туаст , бе хост
Ҳам модари умед хос ёбад
Ҳам ҷони падар халос ёбад
Вари худ занӣ аз хилофи тирӣ ,
Беҷон шудаи гир , золу перӣ
Гуфтем ба ту ғам наоне
Аз мо суханӣ , дигар ту доне !
Девона ки ин ҳадис бишунид
Диўонгиши з сар биҷунбед
Май хост ки аз даруни пари сӯз
Гардад , ба хилоф , посух андӯз
Лекин , чу фусуни пери бади чуст
Кард аз дами сахти девори суст
Дар пой падар фитод фарзанд
Гуфт эй дами ту марои забони банд
Бо онкии хиради зи ман Аннан тофт ,
Аз рои ту , рӯй чун тавон ёфт ?
Инаст чу хоҳиши илоҳӣ
Тан дар додам баҳр чаҳ хоҳӣ !
Модари падар аз чунон ҷавобӣ
Бар оташ дил заданд обӣ
Рафтанди зи хонаи бомдодон
Пеши падари арӯси шодон
Бастанд камар биҷусту ҷӯӣ
Карданд супурда гуфту гӯйӣ
НўФл ки бахотири он ҳавас дошт
Пеш омаду поси он нафас дошт
Гаштанд , ду дил , мбдаҳ , бе ғам
Рафтанди басӯии хонаи хуррам
Бурданди зароифии арӯсӣ
Бағдодӣу мағрибӣу рӯсӣ
Асбоби нишоту мояи сур
Шаҳду шукру гулобу кофур
Бинишаст фақиҳи исавии дам
Бунёд никоҳ кард муҳкам
Шуд ҷилваи намои бути ҳисорӣ
Чун гули зи насими навбаҳорӣ
Нозуки баданӣ чу дар макнун
Маҷнӯн кун сад ҳазор маҷнӯн
Ҳар кас ба ҳавас нигоҳ ме кард
Маҷнӯн медид ва оҳ ме кард
Ҳар каси сифат ҷамол ме гуфт
Маҷнӯни сухан аз хаёл ме гуфт
Ҳар кас гуҳарӣ харида май рехт
Маҷнӯни зи сиришки дида май рехт
Ҳар каси зи тараб ба кори худ буд
Маҷнӯн ба ҳавои ёри худ буд
Ҳар кас шамъӣ бисӯз бардошт
Маҷнӯни ҳамаи сӯз дар ҷигар дошт
ӯ қиссаи ҷон риш ме хонд
Ва афсуни халос хеш ме хонд
намекард ба синаи ёди дили хоҳ
Май шаст ба гиряи даст аз он моҳ
Беруни хуш ва аз дарунаи дили танг
Тани ҳозиру дили ҳазор фарсанг
Мутриби зи тараб тарона ме зад
ӯ нола ошиқона ме зад
Чун кард арӯси ҷилваи ҳур
Дар пардаи маҳди гашти мастур
Чун шуд , гуҳи онкӣ , хурраму шод
Ҳам хоба шаванд сарву шамшод
Девона ба дарди худ гирифтор
Ҳайрон шудаи моҳи нав дар он кор
Не ӯ ҳама шаб ғунуд аз сӯз
Неи лаъибати ту , зи бахти бади рӯз
Бар бӯеи гулӣ ки буд ёраш
Доман нагирифт ҳеҷ хораш
Бар наҷад шуд ва тавоф ме кард
Бо хотири худ масоф ме кард
Сӯзони ғазалӣ ки дил кунад риш
намехонд ба ҳасби ҳолати хеш
Модар ки шунид қиссаи дӯш
Сӯии падараши давид бе ҳуш
Нохун заду чеҳраи ғарқ хӯн кард
Домани зи сиришки лола гаван кард
Бе чораи падари зи по дар афтод
Ҳам шишаи шикаст ва ҳам хар афтод
Гаштанди мувофиқону хуишон
Зини воқеаи ҷумлаи дили парешон