Рӯз чу охир шуду гармои гузашт

Чашмаи хури хости зи дарёи гузашт

Тоҷўри шарқи броҳнги об

Кард талаби киштии гардуни рикоб

Киштии шаҳи тезтар аз тири гашт

Дар задани чашми зи дарёи гузашт

Рост ки шуд бар лаб дарё расед

Гавҳари худ бар лаб дарё бидид

Хост ки аз сӯзи дил бе қарор

Бар ҷаҳд аз киштӣ ва гирад канор

Сабр ҳаме хост наме омадаш

Гиря наме хост ҳаме омадаш

Буд барин сӯии мъзи ҷаҳон

Сохта бар ҷои адаб чун шаҳон

Пеш шуд аз дида нисораш гирифт

Шаҳ бадвед ва бкнорш гирифт

Ташнаи ду дарё баҳам оварда майл

Ташнау аздидаҳ ҳаме ронад сайл

Як дигар оварда ба оғӯши танг

Ҳар ду нмўдндзмонии диранг

Аз пас дерӣ ки бхўиш омаданд

Ҳам магар аз узр ба пеш омаданд

Гуфт писар бо падар : инак сарир

Ҷои ту , ман бандаи фармон пазир

Боз падар гуфт ки : ин занн мабар

Каз писари афсар бар бояд падар

Боз писар гуфт ки , болохром !

Каз ту баради мояи тахти ту ном !

Боз падар гуфт ки эй тоҷдор !

Тахти туро ба ки тўӣии Бахтиёр !

Чун падар аз ҷониби фарзанди хеш

Шарт адаб дид зи андоза беш

Гуфт ки як орзӯем дар дили сет

Миннатаи ллаҳ ! ки кунун ҳосили сет

Онкии бадасти худат эй некбахт !

Даст бигирам , бинишонам ба тахт !

Зонка ба ғайбат чу шудӣ бар сарир

Ман на бидам то шудамӣ дастгир

Бо писари ин нукта чу лухтӣ баранд

Даст гирифт ва ба сарираши нишонд

Худ ба нъол омад ва бар басти даст

Монад азон кори аҷаб ҳар ки ҳаст

Дошт дарин зери хаёлии ниҳон

Огаҳӣ Эй дод бакори огаҳон

Гар чаҳ падар бар сар тахташ кашид

Шаст ва фурӯд омаду пешаши давид

Чун халафони шарт вафо ме намӯд

Хоҳиши узрӣ ба сазо ме намӯд

Давлатён ҳар тарафии бастаи саф

Карда тибқҳои ҷавоҳир ба каф

Лаълу забарҷад ки дар овехтанд

Бар ду сарафроз ҳаме рехтанд