Ба ҳамди аллоҳ ки аз Авни илоҳӣ

Ба поён омад ин « маншури шоҳӣ »

Ба қадари чори моҳ ва чанд рӯзӣ

Фурӯзон шуд чунин гетӣ фурӯзӣ

Ҳам ӣнҷои Лайлӣу маҷнӯн гарав шуд

Ҳам аз ширину хусрави қисса нав шуд

Ҷамол орост , ин моҳи дили афрӯз

зи зўолқъдаҳи дувуми ҳарфу сиўми рӯз

Муаррих чун шумори сол вай кард

Уторид бар сари зўолқъд ҳай кард

Вагар таърихи бкшоинди зи абҷад

зи ҳиҷрат понздаҳ гиранду ҳФсд

Вагар донандаи пурсади байт чанд аст

Дарин нома , ки аз ишқ арҷманд аст

Ба сад хӯбии нишонд дар дилу ҷон

Ғами хуб « дували ронии Хизри хон »

Дарин маймуни саводи Хизри хонӣ

зи калаки аФшондми оби зиндагонӣ

Чу Хизр афгандам андари чашмаи моҳӣ

Наҳафтум оби ҳайвон дар сиёҳӣ

Ҷароҳатҳои муштоқони шаби хез

Харошидам ба нӯки хомаи тез

Сазад кин шуъла гардад гетии афрӯз

Ки аз дӯди ду оташ дорад ин сӯз

Агар чаҳ ташнаро обӣ диҳад хуш

Занад дар хирман ҳастӣ ҳам оташ

Марогар чаҳ дарин гуфтори дили дузд

Баҳри ҳарфӣ , сазад , сад ганҷи зари музд

Ним бо ин ҳама зин гуфту гӯи шод

Ки ҳангом паридан нест , зини бод

Ба сар шуд навбати ҳасану ҷавонӣ

Намонад обӣ ба ҷӯии зиндагонӣ

Шуд аз ман рӯзгори хуррамии давр

Ба дил кард осмони машкам ба кофур

Бурун шуд моҳии умедам аз шаст

Банно дар хонаи ҳафтод пайваст

Фурӯғ аз рӯйу тоб аз тани тиҳии гашт

Чароғи дидаро равғани тиҳии гашт

Хазон дар боғ ҳастӣ ғорат оварад

Самани пажмурдаи гашту арғавони зард

Садафро , меҳр зад , лабҳои хандон

Тазалзул ёфт , гавҳарҳои дандон

зи авроқӣ ки бо ҳам ғунчаи бастам

Чу гул дар базм султонон нишастам

Насимамро , чунон шуд бахти бастам

Ки гашти ин ғунчаи дастанбуии шоҳон

Маро буд аз чунин фархундаи корӣ

Кулоҳи иззат аз ҳар тоҷдорӣ

з ҳар шоҳи омадам ҳар дами хиромон

Чу сӯрии сурх рӯйу зар ба домон

На бо ҳар муштарӣ кардам қиронӣ

На раҳи миррӣхро додам аноне

На аз зайли анояти сояи ҷустам

На дар зилли ҳимояти пояи ҷустам

Ҳама ҷо будам аз бахти пари умед

Уториди вор , ҳам зонуии хуршед

Яке аз ман ғазал ҷӯяд , дигар байт

Фшонидм бар оташи равғани зят

Ба дӯди ангезии зингўнаҳи сӯзӣ

Ҳадис ман бидон монад ки рӯзӣ :