Масъӯди саъди салмони шоири номӣ дар қсидтӣ ба матлаъ :
Бнзму наср касерогар ифтихор сазост
Маро сазост ки имрӯзи назм ва наср марост
Ба устоди лбибӣу мисроъӣ аз шеъри вай тазмин кунад ва гуяд :
Дар ин қасида ки гуфтам ман ақтФо кардам
Боўстоди лбибӣ ки сидолшърост
Бар он тариқ банно кардам ин қасида ки гуфт :
« сухан ки назм кунанд он дуруст бояду рост »
Ин матни комилтар ин қасидааст ки « умеди сарварӣ » дар « сафинаи Тирмиз » грдомдаҳ « Муҳамади бен иғмўр » эҳтимолан марбӯт ба қарни ҳаштум ё баъд аз он ёфтаст . Ба назар мерасад қасидаи хитоб ба « унсурӣ » сурӯда шуда бошад .
Қасидае ки масъӯди саъди салмони зикр ӯ кард ин устод лбибӣаст - раҳмаи аллоҳи ъалиҳумо - ва он устоди лбибӣ дар айёми сомониёну Маҳмадӣ сидолшър бӯдааст , хосса дар асри султони Маҳмӯд - нуруллои марқада
Сухан ки назм диҳанд он дуруст бояду рост
Тариқи назми дурусти андари ин замона ҷазост
Сухан ки ман бинагорам ба назм агар дгарӣ
Ба насри хуби гузоради чунон гузоради рост
зи ҳасан холӣ дорам зи лафзи ноқиси пок
Дурусту рост з боиста на фузун на ба кост
Марои сухан ба баландӣ самосту маънӣ ҳо
Аз ӯ дирафшони гӯйӣ ки офтоб самост
Ба санъат ва ба маъонӣу нозукӣу хушӣ
Яке қасидаи ман . . . ( нохоно ) шуъарост
Вагар гувоҳӣ хоҳад яке бар ин даъвӣ
Ҳамин қасида бад-ӣн гуфт ман басандаи гўост
Маро чаҳ бояд гуфт ин сухан ки нек афтод
Чу офтоби дирафшони з осмон пайдост
Ба санъатаст равони шеър чу ҷон дар тан
Балӣ ва он дигар кас ба сон бод равост
Аё гуруҳе кин шеърҳо ҳаме хонят
Ба ҳалқу ҳанҷараи гӯйӣ ки зери бод ду тост
Маро ба сӯии шумо об нест ва мартаба нест
Сӯии шумо ҳамаи ҷоҳу бузургии он каси рост
Ки шърҳош чу тъўизҳои колбудии сет
Дурустаст намоянда на дуруст ва на рост
Ба шеърҳои лбибии шумо нигоҳ кунят
Ки шеърҳои лбибӣ чаҳ бобат уқалост
Ҳамеша рағбати аҳли ҳунар ба шеър ман аст
Ба сӯй ӯст шуморо ҳамеша майл ва равост
Ба дастаҳои раёҳин кӣ илтифот кунад
Сутури срздаҳ ҷое ки дастаҳои гёст
Маро бигӯӣ ки як шеър нек боиста
Казу мисл зад шояд з гуфта ҳоаш куҷост
На ҳар ҳ назмӣ дорад з гуфтаҳо нек аст
На ҳар чаҳ рангаш бошад зи ҷома ҳо дебост
зи машку зулфи взони корбастаи маънӣ ҳо
Чаҳ хушӣ ва чаҳ шигифтии взон чаҳ хоҳад хост
Ба назму насри суханро ниҳоятӣ бояд
Казу мисл зад шояд ки зин чаҳ гуфт ва чаҳ хост
Бар ин тариқ бигӯяш ки як ду байт бигӯӣ
Бар ин қиёс ки ман гуфтаамгараш ёрост
Сифот машк магӯӣу зи зулф ёд макун
Агар туоне донам ки ин қасидаи ту рост
Ҷузи он қасида ки аз рӯзгори бурное
Ки кори пер на чун кор мардум бурност
Вагар ба хостаи ороста нашудаи тани ту
Равост коизди ҷони маро ба илм орост
Бидон ки бехурдиро дирам фузун бошад
Ба фазл кӣ охир баробар доност
Ба ҳеҷ ҳоли Абуҷаҳл чун Муҳамад нест
Вгрчаҳ ҳар ду ба нисбати зи одам ва ҳаввост
Марои зи дониши ранҷ танасту роҳати ҷон
Шинохта мисласт ин ки хор бо хурмост
Маро бе дармеи виҳко чаҳ таънаи зтӣ
Бидон қадар ки басандаи сети ҳоли ман ба навост
Ба ҳеҷ вақте озори ту нҷстми ман
Туе ки сӯии миннати солу моҳ қасд ҷафост
Ба табъи душмани онӣ ки донишӣ дорад
Шигифт нест ки зулмат мешаҳ зиди зёст
Ба шеърат чаҳ атоӣ бузург дод малик
Ҳунар на аз туаст он подшо бузург атост
Ба сим хостан ва ёфтан чаҳ фахр кунӣ
Тафохури он ковро макоримаст ва сахост
Ту ҳар чаҳ ёфтае ман надонам он донам
Ки назму насри ту яксар мълласт ва хатост