Чаҳ меҳраст он намедонам ки олам ҳаст зротш

Чаҳ чеҳраст он намедонам ки одам ҳаст мротс

Гуҳӣ нафйам кунад куллӣ замонӣ созадам мусбат

Манам саргаштау ҳайрони миёни нафйу асботш

Агар ӯ шамъ мебошад маниши парвона май гирдам

Вагар мисбоҳ мегардад манам ночори машкоташ

Манам чун маҳв дар зотши сафоташро куҷо донам

Сафоташро касе донад ки набӯд маҳв дар зотш

Аз он тарсо ва габр омад дарин раҳи кофару тарсо

Ки кард он Хизр дар исо ва ин дар ъзӣу лотш

Агар зоту сафоташро наме бинии аён , борӣ

Бибин дар мусҳафи офоқу анфуси ҷумлаи ойоташ

Биё бар таври дили ҷонокаҳ то воқифи шӯии зонҷо

зи ҳоли Мӯсои умрону кӯҳи тавру миқотш

Туро аз лиззати дидори ҳаргиз кӣ хабар бошад

Ки мелат ҷумла бо ҳураст ва бо лаззоти ҷиноташ

Ало эй мағрибии зонсон ба ҷузи ҷисмӣ наме бинӣ

Ки он аз хок ва аз оби сет ва з бодаст вази оташ