Кашида турраи сар аз ихтиёри оризи қомат
Гуноҳкор , сияҳи рӯ буд ба рӯзи қиёмат
Шаҳиди чашми туами бӯса Эй накарда зи лаълат
Хароб маст шудам ҷуръа Эй нахурда аз ҷомат
Марв ба ҳалқа ӣ ушшоқу шӯр ва фитна Маяфкан
Чунин макун ки қиёмат ба по шавад аз қиёмат
Ҳазор бори дили мардумони зи доғи ту хӯн шуд
Бирехт хӯни дили худ надидаи дида ба комат
Ба рӯйу мӯии худам ваъда додае ки биёе
Хилофи ваъда чаҳ шуд , на наҳор буд на шомат
зи ҷон ва дил гузарад ҳар ки зулф ва хол бинад
Магари ту ҷоил ва ваон зулфу холи донау домат
Маро бигӯӣ ки гардан зананд ва сар бишкофанд
Ҳавои ишқи ту аз сар намеравад ба саломат
Қади ту сарв нагӯям рухи ту лола нахонам
Ки сарви банда ӣ болой туасту лолаи ғуломат
Касе ки бо ту нишинад аҷаб ки ҷуз ту гузинад
Чунин ки шаҳду шукри хезад аз баёну каломат
Шукр ки дид гули афшону гул ки дид шкрбор ?
Сухан бигӯӣ ва бифармо : ки мӯъҷизасту каромат
Агар ҳадиси даҳонат ба шох гул бинивисам
Дарахти гули шукри орад ба бор то ба қиёмат
Бирез хӯни ману ҷони ман з ҳашар миндиш
Ки куштагони ту аз ҷон гирифтаанд ғаромат
Нигоҳат аз мижау нози қасди ҷон ва дилам кард
Ба як ишораи ду олам гирифт амири низомат
Ба офтоби парастӣ шудааст шуҳра « вафое »
Чу хати ранги фарангат , чу зулфи ғолияи фомат