Умрами ҳаме қсир кунад ин шаби тавил

Вазанда касӣр шуд ин умри ман қалил

Дӯшами шабии гузашти чгўим чигуна буд

Ҳамчун нёзтираҳ ва ҳамчун амли тавил

Каф алхзиб дошт фалак варна гуфтамӣ

Бар сўки меҳри ҷома фурӯ зад магар ба нил

Аз сокинии чарху сиёҳии шаби маро

Табъ аз шигифти хирау чашм аз назари клил

Гуфтам замин надорад эърози мухталиф

Гуфтам ҳаво надорад арқони мустаҳил

Чашмами мсил буд зи ашками шаби дароз

Мардум дарав нахуфту нхсбнд дар мсил

Ин дидагар ба лؤлؤро даст дар ҷаҳон

Бо ӯ чаро бихобӣ бошад фалаки бахил

Рӯз аз висоли ҳиҷри дробм буд мақом

Шаб аз фироқи васл дар оташ кунам мқил

Чун мӯр ва пашшаам ба заъифӣ чаро кашид

Гардун ба силсила дар поем чу шеру пел

Зиндаи хаёли дӯст ҳаме дорадам чунин

Коед ҳаме барам шаби тор аз дивист майл

Гуҳ бугзарад зи оби ду чашмам кулем вор

Гуҳ дар шавад дар оташи дилами рост чун халил

На сӯхта дар оташ ва на ғарқаи андари об

Гӯйӣ ки ҳаст бар тан ӯ пари Ҷабраил

Зари дасту сурхи ду руху дидаи маро ба ишқ

зи он ду рухи мунаққаши вази он дидаи кҳил

Чун навҳа Эй барорам ё нола Эй кунам

Доўдўори кӯҳ буд мари марои рсил

ӯро шиносам аз ҳамаи хубон агар фалак

Дар оташам наад ки наёрам бар ӯ бадӣл

То кӣ дилами зи тир ҳаводис шавад ҷриҳ

То кӣ танами зи ҷаври замона буд алил

Ҳаргиз чу ман нагирад чанги қазои шикор

Ҳаргиз чу ман наёбади тири қадари қтил

Як чашм дар саодат накушод бахти ман

Каш дар замони дасти қазои дркшиди майл

На на ба меҳнати андарами он ҳол тоза шуд

Кони сӯй ҳар саодату давлат буд далел

Пидром ва ром кард марои рӯзгору бахт

Хоҷаи раиси сидобўолФтҳ бе ъдил

Он дар ҳунари ягона ва он дар хиради тамом

Он дар сахои мақдам ва он дар насаби асил

Афъол ӯ гузидау осор ӯ баланд

Ахлоқ ӯ муҳаззабу ақвол ӯ ҷамил

эй даргаи ту қиблаи хоҳандагон шуда

Кард эзадат ба рӯзии халқони магари кафил

Ҳаргиз нагашт хоҳӣ аз ҳоли мкрмт

Зеро ки ту ба мкрмти андар нае бахил

Мҳкмтрсти ҳзми ту аз кӯҳи бесутун

Софӣ тараст азми ту аз ханҷари сқил

Табъи ту дар зимистони боғӣ буд хуррам

Фари ту дар ҳзирони зиллӣ буд злил

Ҷузи баҳри хизмат ту набандам миён ба ҷаҳд

Рӯзӣ агар кушода шавад пеши ман сиблат

Бар мураккаби ҳавои ту дар роҳи иштиёқ

Сӯии ту бар ду дида равшан кунам раҳил

Онам ки дасти даҳри наёбади марои заъиф

Онам ки чашм чарх набинад марои залил

Ҳаргиз ба чашм хуфт дар ман макун нигоҳ

Вар чанд бар ду поем бандӣаст баси сақил

Гӯшам бидон буд ки саломам кунӣ ба меҳр

Чашмам бидон буд ки атоем диҳии ҷазил

То дидагон ва то дил ва ҷонаст мари маро

Бошам туро ба ҷону дилу дидагони халил

То чархро мадор буд хокро қарор

То калакро срир буд теғро слил

Бодати бузурге ба ҳамаи неъматии музоф

Бодати саодатӣ ба ҳамаи давлатии кафил