Биор он маи дидау меҳри ҷон
Ки бандаи сету чокари варои ин ва он
Аз он моҳи парвардаи меҳри бахт
Ки аз моҳ тан дорад аз меҳри ҷон
Чу бар каф гирифтяш гӯйии магар
Ҳаме бар самани бушковади арғавон
Чу бар лаб ниҳодяш гуяд хирад
Магари об нораст ё нордон
Азуи каси даҳони ноф оҳӯ накард
Ки на Зуҳраи бастади зи шери жён
Чунон бошад аввал ки гӯйии магар
зи сустии танишро барояд равон
Чунон гардад охир ки гӯйии таниш
Ду дил дорад аз боби зӯр ва тавон
Чу гардад ҷавон пер бӯда чаман
Май пери зебади зи дасти ҷавон
Заминро з дебо биёростанд
Ки раведи ҳамеи лолау зимрон
Сари кӯҳ бо афсари Ардашер
Тани боғ бо кисвати Ардавон
Чу афъӣ бипечад ҳамеи шох аз онк
Зумурради ҳамеи хезад аз хайзарон
Агар дида ӯ шукуфааст зуд
Шавад гуфта чун дидаи аФъўон
Чу шуд заъфарон без накушод ҳеҷ
Даҳонро ба хандаи ҳамеи бӯстон
Кунун лаби з ханда набандад ҳаме
Чу домани тиҳии гашташ аз заъфарон
Маро эй ба ҳасани ту хӯбии змин
Ба меҳри ту ҷонӣ сет карда змон
Баҳор ар набошад маро бок нест
Ки қади ту сарваст ва рӯй арғавон
Ту моҳӣу садри ман аз ту фалак
Ту ҳурӣу базми ман аз ту ҷинон
Чу бардоштии ҷом равшан набед
Ту онро қарини ма ва Зуҳра хон
Чу харчангаму шодии аФзоидм
Балӣ чун кунад моҳу Зуҳраи қирон
Бидиҳ май ки то ёд ояд маро
зи шабдиз дар зер бар гстўон
Чу нозӣ ба азми шикори аду
Чу девӣ ба зери шаҳоби синон
Чу чархии равон дар тулӯъу ғуруб
Чу кӯҳии давон дар зарробу тъон
Камонаш ду пойасту тираши ду даст
Валикин ба ҷустан чу тир аз камон
зи самаши ҳаме дар кафи наъли банд
Шикаста шавад путкҳои гарон
Ба доси ончӣ бар дорад аз наъл ӯ
Дигар асбро наъл бастан тавон
Ҳамеи соя бо ӯ баробар равад
Гуҳи сабақ агар на ббрдӣ Раҳон
Ба дарёии хӯни киштии ҷонвар
Рикобу Аннани лангару бодбон
Биҷунбад чу кӯҳ ар бидорӣ рикоб
Биппарад чу бод аргузорӣ Аннан
На киштӣаст абрӣаст боронаши хуй
Бирав тозӣонаи сети боди бузон
Хурӯшандаи раъдаш чу ғурони сҳил
Дарахшндаи наълаш чу барқ ӣмон
Яке парниёни ранги паранда Эй
Ки сндонст бо захм ӯ парниён
Чу аз оташи наъли оҳани танон
зи гирди сипаҳи сари براردи духон
Ту гӯйӣ ки дар бутаи корзор
Забарҷади ҳаме ҳал кунад баҳрмон
зи маҳсуси бартар ба ҳаду гуҳар
зи маъқӯли камтар ба кирдору шан
зи чизе ки ҳис яқин оҷизаст
Наёбади ақлу гумони васфи он
Сифат чун кунам гавҳариро ки ӯ
Фузун аз яқинасту давр аз гумон
Шуд осӯда аз қабза ӯ кафам
Аз онам чунин ранҷау нотавон
Кунун лъбтии тизтг боядам
Ки ангушт ман бошадаш зери рон
Дил мо ниҳонасту розаши падед
Дил ӯ кушодасту розаши ниҳон
Забони дуруст аз кушодаи даҳан
Кунад ҳар чаҳ хоҳеми гуфтани баён
Пас ӯ зид мо омад андари сухан
Ки баста даҳонасту кФтаҳи забон
Агар ду забонаст намоам нест
Дар он ду забоняши айбии мадон
Ки ӯ тарҷумони забон ва диласт
Ҷуз аз ду забон чун буд тарҷумон
Агар устихонӣаст аз шаклу ранг
Чаро гашти азуи хӯни тираи равон
Ба фари ҳамисти лекин ҳамЭй
Наёрад зи минқори суду зиён
эй устихон хӯрду ҳаргиз ки дид
Ки фар ҳумо ояд аз устихон
Чу мурғӣаст дар бӯстони хирад
Сарояндаи номаи бостон
Агар ммкнстӣ ба ҳақи худоӣ
Ман аз дидагони созмши ошён
Азиро ки дар мадҳи хоси малик
Ҷаҳонӣ ба ҳам барзанади як замон
Муҳамад ки райши ма аз офтоб
Муҳамад ки ҷоҳаш бар аз осмон
Шарафи гавҳари хизматашро ба тўъ
Чу ҷазаъи имонсти бастаи миён
Кам аз пояи қадар ӯ ҳафт чарх
Кам аз мояи хашм ӯ ҳФтхўон
Ниҳон гардадӣ қурс гетӣ фурӯз
Агар гардадӣ ҳиммат ӯ аён
Зиҳии рои ту моя ҳар мисл
Зиҳии ҷӯади ту асл ҳар достон
На яксолаи умр ту гашта сети чарх
На икрўзаҳи ҷӯад ту додаст кон
Даҳону кафати абр ва хуршед шуд
Ки он дар нисораст ва ин зарфишон
На ин аз пай он бибинад асар
На ин аз раҳ он биёбад нишон
Чу ҷоҳ ту шуд адлро бадарға
Чу рой ту шуд абрро дидбон
Шавад дар паии роҳи бухлу ниёз
Сахоу атои ту дар ҳар макон
зи ҷӯади ту чун гашти молу ниёз
Шикастаи сипоҳ ва зада корвон
Нахоҳӣ сано то атоҳои ту
Стонндгонро буд ройгон
Наҷӯӣ ҳамеи мояро ҳеҷ суд
Зиҳии сахт бе боки бозоргон
Айёри сахоро ба оммаи шимур
Чу ҳамлон бар он афканди имтинон
Ту як айби дорӣу холии зи айб
Набошад магари эзади мстъон
Бигуфтам ҳама айб инасту бас
Ки ҷўдст бар ганҷи ту қаҳрамон
Ту инсофи даҳ чун бимонад рама
Чу аз гурги дарандасозӣ шубон
Ҷаҳони бузургӣ ту нашигифт агар
Атои ту ганҷӣ буд шоягон
Ба васфи ту Эй карда васфати малик
Ба мадҳи ту Эй гуфта мадҳати ҷаҳон
зи маънии ҳамеи он фарози омадам
Ки лафзаш нагунҷад ҳаме дар даҳон
Битарсад ҳамеи киштии назми ман
Ки дарёӣ мадҳат надорад карон
Ба созандаи осмону замин
Трозндаҳи навбаҳору хазон
Ки аз баҳр бахшиш нагӯям сано
Туро эй ба бахшиши замину замон
На муҳкам буд маркази дӯстӣ
Чу паргор бошад бар ӯ сӯзён
Фузунаст даҳ сол то ман кунун
На бо дӯстонам на бо дудмон
На дил бинадам лиззати навбаҳор
На тан ёбадам неъмати меҳргон
Ман он хорами андари ҷаҳон эй шигифт
Ки некӯ нигаҳ дорадам посбон
Ба ҳсни ҳсин андарам орзӯаст
Ки бенанди ҳсни ҳсинми ҳсон
зи ман дӯстон рӯй бартофтанд
На каси дастёр ва на каси ҳамзабон
зи номам даҳонишон бисӯзад магар
Ки ҳаргиз нагуфтанд чун шуд фалон
Агар мурдаам ҳам бибояд кафан
Вагар зиндаам ҳам бирзм ба нон
Агар гавҳарам чанд хоҳад гирифт
Айёрам чу зари ин сипеҳри каён
Чаҳ дротши ҳабси бгдоздм
На бар санг гавҳар кунанд имтиҳон
Маро ҷой кӯҳасту андӯҳи кӯҳ
Танам дар миёни ду кӯҳи калон
Фалак бар серуми аждаҳоеи нигун
Замини зери ман шарзаи шери жён
На дар зери дандони он тани заъиф
На бо захми чанголи ин дили ҷбон
Ба ранҷ ар бакоҳам нанолам зи ғам
зи чарх ар бимирам нахоҳам амон
Чу кӯраст гардун чаҳ хайр аз ҳунар
Чу караст гардун чаҳ суд аз фиғон
На рӯзу шаби ин рӯзгор аблақаст
Сириштаст дар табъи аблақи харон
Замона ки бо чун манӣ бад кунад
Чаро хондаш ақл бисёр дон
Вагар чарх кард ин бадӣҳо чаро
Бад-ӣни гашт бо чархи ҳамдостон
Ҷаҳонро чу ман ҳеҷ фарзанд нест
Ба ман бар чаро гашти номеҳрбон
Ҳамаи коми дилхоҳ аз иқболи байн
Ҳама дод сар бар зи давлати ситон
зи рои ту қадари ту чун меҳру моҳ
зи хуии ту садри ту чун машку бон
Мубиноади умри ту буии фано
Мубиноади ҷоҳи ту рӯй ҳўон
Ба давлат ба ноз ва чу давлат ба пой
зи неъмат ба бол ва чу неъмати бимон
Ба ҳар боғи чеҳрат чу гули тоза рӯй
Ба ҳар базми табъат чу мли шодмон
зи иқболу аФзол ҳар соъатӣ
Тариқии гушойу ниҳолии нишон
Чу ахтари ҳамаи тозагӣ ҳо биёб
Чу гардуни ҳама орзӯҳо барон