Бечораи тани ман ки зи ғами ҷонаши баромад

Аз даст бишуд кораш ва аз пой даромад

Ҳаргиз ба ҷаҳон дид касе ғам чу ғами ман

Каз сар шавадам тоза чу гӯям ба сар омад

Он дод марои гардиши гардун ки зи сахтӣ

Ман заҳр бихӯрадам ба даҳонам шукр омад

Ваон оташ сӯзанда марои гашт ки дӯзах

Дар хоб бидидам ба ду чашмам шарар омад

Ҷуз бар тан ман нест гузари роҳи бало ро

Гӯйӣ ки балоро тани ман раҳгузар омад

Бо лашкари тимори ҳашари хостам аз тан

Аз оби ду чашмам ба ду рух бар ҳашар омад

Ҷонам бишудӣ гар набадӣ дил ки дили ман

Аз тири балои пеши ман андар сипар омад

Ҳар тир ки гардун ба сӯии ҷони ман андохт

Дили гашти сипар бар дили бечораи баромад

Чун пора шуд аз тири балои ин дили мискин

Ҳар тир ки омад пас аз он бар ҷигар омад

Баси зуди баромади зи фалаки кавкаби саъдам

Чаҳ суд ки дар вақт фурӯ шуд чу баромад

Он шаб ки дигар рӯзи марои азми сафар буд

Ногоҳ зи атрофи насим саҳар омад

Буии таббатии машку гули зард ҳаме зад

Ваон тарки ман аз ҳуҷра чу хуршеди баромад

Зон дида чун наргис чун дидаи наргис

Дар дидаи торики пари обам сҳр омад

Як ҳалқаи кӯтоҳи зи зулфаши бкшидм

Зон ҳалқаи мар ӯро ба миён бар камар омад

Зон зулфаки партоб ва аз он дидаи пари хоб

Як остӣу домани машк ва гуҳар омад

Гуфтам ки марои тӯшаи даҳ аз ду лаби нӯшин

Коҳнг сафар кардаму вақт сафар омад

Аз хати вафои срмкш ва дил мабар аз ман

Кин ишқи ҳамаи ранҷу дард сар омад

Гуфто чаҳ кунам ман ки азин ишқи ҷҳонсўз

Дил дар сар андӯҳ шуду ҷон дар хатар омад

Як ҳиҷр ба сари номдаҳи ҳиҷрӣ дигар афтод

Як ғами сипарӣ ношудаи ғамӣ дигар омад

Чун абри зи ғами дидаи ман борон борид

То шохи фироқи имрӯзи дигар ба бар омад