Лаҳн ноӣ Муҳамади ное

Арғунунӣ буд ба танҳоӣ

Чун ба сар ноӣ ӯ дроФтди дам

Шод гардад дилӣ ки дорад ғам

Нағма ӯ чу ҷони биафзояд

Гар нисораш кунанд ҷон шояд

Роҳат он соъатаст кӯ аз хашм

Муҳра бозӣ кунад ба пилки ду чашм

Амр ва наҳй аз амораташи хезад

Зар ва дар аз ибораташи резад

Мутрибонро ба ҷумлаи гирди орад

Парда аз пеш сафа бардорад

Носири кул давон шавад ҳар сӯ

Лату силӣ равон шавад ҳар сӯ

Он хари куни даридаи бирў ро

Бузанд . . . Хораи бонӯ ро

Зини ҳамаи захму чӯби банду ҷарас

Ғараз ӯ бар ош бошаду бас

Гар на зини рўсбӣ ва он ганда

Набӯд ҳосилии магари ханда

Қлтбон чун гирифт хашму лҷоҷ

Зуд гардад равони з ҳар сӯи коҷ

Чун бибинад зи хараи донгона

Ҷумла дорад фидоӣ ӯ хона

Дар ҳамаи ҳол сим дорад дӯст

Қлтбонӣ аз оташи одат ва хуаст