Парда аз рӯй сафа баргиред
Навҳаи зори зор дар гиред
Тан ба тимор ва андҳон бидиҳед
Дили зи шодӣ ва лаҳв баргиред
Ҳар замони навҳа нав оғозед
Чу ба поён расад з сар гиред
Гар азизи маро қиёс кунед
Аз маи нав ва шох баргиред
Чун фурӯ шуд ситораи саҳарӣ
Кори мотами ҳам аз саҳар гиред
Бар гузаргаи аҷал камӣн дорад
Гар тавон раҳгузар дигар гиред
Бо ситези қазо бааш бошед
Вази кушоди бало ҳазар гиред
Кори гардуни ҳама ҳбо шимуред
Ҳоли гардуни ҳама ҳадар гиред
* * *
эй маи нав агар тамом шудӣ
Сахти зуди офтоб бом шудӣ
Гетӣ ӯро ба ҷони раҳин гаштӣ
Давлат ӯро ба тўъ ром шудӣ
Умдаи кори марду зан будӣ
Ъдти шуғли хос ва ом шудӣ
Фазл ӯ дар ҷаҳони бгстрдӣ
Ҷаҳл бар мардумон ҳаром шудӣ
Мояи фахру Муҳамадати ҷустӣ
Мояи ҷоҳ ва эҳтиром шудӣ
Чун задудаи яке синони гаштӣ
Чун кашида яке ҳисом шудӣ
Ба ҳамаи ҳикматӣ ягона шудӣ
Дар ҳамаи донишӣ тамом шудӣ
Нотамомати фалаки зи мо брбўд
эй дариғо агар тамом шудӣ
* * *
Гар замона бар ӯ дигар гаштӣ
Мояи маънӣу ҳунари гаштӣ
Ба ҳамаи мкрмт мисли будӣ
Дар ҳамаи муфаххарати смри гаштӣ
Шаби фарзонагон чу рӯз шудӣ
Заҳри озодагони шукри гаштӣ
Шуд фидои падар ки дар ҳар ҳол
Ҳамаи гирди дили падари гаштӣ
Вар нагаштӣ сари аҷал ба қазо
Падар ӯро ба табъи сргштӣ
Сахти некӯи неки хуш будӣ
Ки сари ончунон писари гаштӣ
Ҳама гуфтяш умр бахшедӣ
Агараш умри бештари гаштӣ
Як ҷаҳони ҳамла ҳамла оварадӣ
Гар аҷал зу ба ҷанги баргаштӣ
* * *
эй рашид эй азизу шоҳи падар
Рӯзу шаби офтобу моҳи падар
эй адиби падари дабири падар
Эътимоди падари паноҳи падар
Ба ту нозинда буд ҷони падар
Аз ту боланда буд ҷоҳи падар
То нишаста падар бар оташ туаст
Пора дӯдӣ шудаст оҳи падар
Раҳ намой падар раҳат зада шуд
Ки намонад аз пас ту роҳи падар
Бе гуноҳи падари ту хоҳии хост
Узри ин бе адади гуноҳи падар
Аз барои чаҳ зер таҳта шудӣ
Вақти тахти ту буд шоҳи падар
Марг агар бстдии фидои ту буд
Неъмати умру дастгоҳи падар
* * *
эй дигаргун шуда ба ту роем
Бргзшт аз нуҳум фалак воем
Басар оем ба сӯии турбати ту
Зини сабаби рашк мебарад поем
Ҷузи равони ту кӣ буд ҷуфтам
Ҷузи сари гӯр кӣ буд ҷоем
Тахти шоҳон чигуна оройанд
Гӯи ту ҳамчунон бёроим
Ба равони тугар сари гӯрат
Ҷуз ба хӯни ду дидаи андоим
Ҳар замони мотамии бёғозм
Ҳар нафаси навҳа Эй бифзоем
Ба ту осӯда будам аз ҳамаи ғам
Ту ба мардӣ ва ман наёсоем
Ту ба зери замини бФрсоиӣ
Ман зи тимори ту бФрсоим
* * *
эй гиромии туро куҷо ҷӯям
Дарду тимори ту кро гӯям
Шудӣ аз чашм чун мау хуршед
Тира шуд бе ту хона ва кӯем
Бар вафоти ту рӯзу шаби нолам
Аз ҳалоки ту сол ва ма мӯем
Дил ба кафи ду даст май молам
Рух ба хӯни ду дида ме шавем
Гарчи гули ҳамчуи буи ва рӯй ту буд
Дили ҳамеи надиҳадам ки гул бӯем
Ҳама дар оташи ҷигари ғалатам
Ҳама дар оби дидагони пўим
Лола лаъл шуд зи хӯни чашмам
Хайрӣ хушк шуд з каф рӯем
Хӯни бгрими зи марг чун ту писар
Чун бубинам сипедӣ мӯем
* * *
То зи пеши падар равон кардӣ
Хуи дил бар рухам равон кардӣ
Бар рухони падари зи хӯни ду чашм
Заъфарони зер арғавон кардӣ
Ҳамаи рӯзи падар сияҳ кардӣ
Ҳамаи суди падар зиён кардӣ
То ба тироҷли бхстти ҷон
Тири қади падар камон кардӣ
Сӯрати марги зишти савт ро
Пеши чашми падар аён кардӣ
Хок бар ҳар сиррӣ парокандӣ
Хӯни з ҳар дидае равон кардӣ
Корвонӣ ки гуфта буд равон
Ки ту оҳанг корвон кардӣ
Нур будӣ магар чу нури латиф
Қасди хуршед осмон кардӣ
* * *
Мурдаи фарзанд модарат зораст
Марг ногоҳро харидораст
Гарчи бар ту чу барги ларзон буд
Чун гул акнӯн з дард бедораст
Ҳамаи шаби зери паҳлуу сар ӯ
Бистару болаши оташ ва хораст
Агар зи дида бар ту хӯни борад
Чун ту фарзандро сазовораст
Ҳеҷ бекор нест як соъат
Мотами ту фариза тар кораст
Боди хушру бар ӯ дам маргаст
Рӯзи равшан ба ӯ шаб тораст
Хастаи осмони кӣна каш аст
Баста рӯзгор ғаддораст
Гар на аз ҷону умри сайр шудаи сет
Аз равони ту шоҳ безораст
* * *
Ҳеҷ доне ки ҳоли мо чун шуд
То зи қолаби равонат берун шуд
То чу гул дар чамани бпжмрдӣ
Рӯйиш аз хӯни дида гулгун шуд
Зиндагонӣу ҷону кори ҳама
Бар азизони ту дигаргун шуд
Ҳар ки буд аз нишоти муфлиси гашт
Гарчи аз оби дида қорун шуд
Мағзҳо аз вафоти ту бгдохт
Дидаҳо дар ғами ту Ҷайҳун шуд
Ҳсртои кон тан сиришта зи ҷон
Сайди гардуни нокас дун шуд
эй дариғо ки он равони латиф
Туъмаи рӯзгор ворун шуд
Войу дардо ки он дили равшан
Хӯн шуду дидаҳо пар аз хӯн шуд
* * *
Бандагони ту зор ва гирёнанд
Зор ҳар соъатии туро хонанд
Чифтаи боло ва хаста рухсоранд
Кӯфтаи мағз ва сӯхта ҷонанд
То шабихун зада сет бар ту аҷал
Ҳама аз дидаи хӯн ҳаме ронанд
Ҳар замон аз барои хурсандӣ
Хоки гӯри ту бар сар афшонанд
Зонка умри ту бештари диданд
Ҳама аз умрҳо пушаймонанд
Аз дили андари миён соъиқа анд
Вази ду дида миён тӯфонанд
Ҳар замонӣ ба расми мансаби хеш
Зӣ ту оянд ва дид натавонанд
Рости гӯйӣ ки дар мусӣбати ту
Ҳамаи масъӯд саъд салмонанд
* * *
Ғами ту бар дилами магар неш аст
Ки ҳамаи сола дар ъно риш аст
Ғами ту ман кашам ки масъӯдам
Ки ба ҷон ғам кашӣданам кеш аст
Мӯӣ бар фарқ гўӣим теғаст
Мижа бар дидаи гўӣим неш аст
Гар ҳаме хӯн равад зи дидаи ман
На шигифтаст зонка дил риш аст
Аз сиёҳӣу тирагии рӯзам
Ҳамчуи андеша бидонадяш аст
Ин тану ҷони зори пажмурда
Тани бемору ҷон дарвеш аст
Ман бадингунаам ки хеши ним
Чаҳ буд онкӣ ӯ туро хеш аст
Макунед ин ҳамаи хурӯшу нафир
Ки ҳамаи халқро ҳамин пеш аст
* * *
эй фалаки сахти нобасомонӣ
Кажи рӯу божгўнаҳи давроне
Меҳнати ақлу шиддати сабрӣ
Фитнаи ҷисму офати ҷонӣ
Мори нешӣу шери чанголӣ
Хираи чашмӣу тези дандонӣ
Бидиҳӣ ва онгаҳе нёромӣ
То ҳама дода бози нстонӣ
Зуд бинад зи ту дили озорӣ
Ҳар ки ёбад зи ту тани осонӣ
Башиканӣ зуд ҳар чаҳ рост кунӣ
Бар кунӣ боз ҳар чаҳ бинишонӣ
Ҳар чаҳ кардӣ ҳама табоҳ кунӣ
Магар аз кардаҳо пушаймонӣ
Накунам сарзаниш ки маҷбӯрӣ
Бастаи ҳукму амри яздоне
* * *
Ту рашид эй срхдоўндон
Асли некону неки пайвандон
Он кашидӣ зи ғами куҷои ҳаргиз
Накашидӣ зи хорау санадон
Раҳи ҷуз ин нест оқибатгар мо
Бандагонем ё худовандон
Осмонӣаст оташини чангол
Рўзгористи оҳанӣни дандон
Гарчи ҳаст он азизи андаки умр
Ба ҳақиқати сазои сад чандон
Бар гузаштаи чунин ҷазаъ кардан
Ншмрднд аз хиради хирадмандон
Дар ризоу савоб эзад кӯш
Гарчи саъбаст дарди фарзандон
Меҳри ман нестӣ агар на уммӣ
Хастаи банду бастаи зиндон