Қавлаи таъолӣ : ё أиҳои аллазӣнаи омнўои алоиаҳ . . . ё ндоء колбудаст , вае ндоءи дил , ваҳо ндоءи ҷон , мегуяд эй ҳамагии банда агар тамаъи дорӣ ки қадам дар кӯй дӯстӣ наҳй , нахусти дил аз ҷон бурдор ,у маълумӣ ки дорӣ аз аҳволу аъмоли ҳама дар боз , ки дар шаръи дӯстии ҷони бқсос аз ту бустонанд ,у маълуми бадят , ва ҳануз чизеи дрбоид . Инаст шариъати дӯстӣ , агар марди корӣ дар ой ва агар на аз хештани дӯстӣу трдомнӣ корӣ наравад .

Оре ! аҷаб корӣаст кори дӯстӣ !у булъаҷаб шаръӣаст шаръи дӯстӣ ! ҳар куштаро дар олам қисосаст ё дят бар қотили воҷиб , ва дар шаръи дӯстии ҳам қисосаст ва ҳам дят ва ҳар ду бар мақтӯли воҷиб .

Пер тариқат гуфт « ман чаҳ донистам ки бар куштаи дӯстӣ қисосаст , чун бнгрстми ин муомилаи туро бо хосаст , ман чаҳ донистам ки дӯстии қиёмат маҳзаст ? ва аз куштаи дӯстии дят хостани фарз ! субҳони аллоҳи ин чаҳ кораст ин чаҳ кор ! қавмиро бсухт , қавмиро бикушт , на як сӯхта пушаймон шуд ва на як куштаи баргашт !

Яке сӯхта ва дар биқрорӣ бимонада , яке кушта ва дар майдони анФрод сар гашта , яке дар хабари овехта , яке дар аёни омехта , он тухм ки рехта ? ва ин шӯр ки барангехта ? яке дар ғарқоб , яке дар орзӯии об , на ғарқаи оби сероб , на ташнаро хоб .

Кутуби алайкуми إзои ҳзри أҳдкми аламути васияти худовандон мол дигарасту васияти худовандони ҳоли дигар , васияти тавонгарон аз мол равад ,у васияти даравишон аз ҳол . Тавонгарон бохри умр аз сулси мол берун оянд ,у даравишон аз сФоءи аҳволу сидқи аъмол берун оянд , чндонки осӣ аз кард бади хеш бар худ битарсад , даҳ чандон ориф бо сидқи аъмолу сФоءи аҳвол бар худ битарсад , аммо фарқаст миёни ин ва он : ки осиро тарс оқибатасту бими уқубат ,у орифро тарси иҷлолу итилоъ ҳақаст . Ин тарси ориф ҳайбат гӯйанд , ва он тарси осии хавф , он хавф аз хабар уфтад . Ва ин ҳайбат аз аён зояд , ҳайбати трсист ки на пеши дуо ҳиҷоб гузорад , на пеши фаросати банд , на пеши умеди девор , трсисти гдозндаҳу кушанда , то ндоءи أлои тхоФўоу ло тҳзнўо нашунӯд нёромд ! худованди ин тарсро каромат май намоянд , ва ба бими заволи он вайро месӯзонанд , ва нур меафзойанду фазаъи тағайюр дар вай меафкананд .

Бӯи Саиди бӯи алхирро қудси аллоҳи рӯҳаи ин ҳол буд буқати назъ , чун сари азиз бар болини марг ниҳод гуфтандаш эй шайхи қиблаи сӯхтагон будӣ , муқтадои муштоқон ,у офтоби ҷаҳон , акнӯн ки рӯй бҳзрт иззат наҳодӣ , ин сӯхтагонро васиятӣ кун , калимаи гӯй то ёдгорӣ бошад . Шайх гуфт :

Башари ҳоФиро ҳамин ҳол буд буқат рафтан , гиристану зорӣ дар гирифт , гуфтанд : ё , абои насри أи тҳби алҳёҳ ? магари зиндагӣ май дӯсти дорӣ ?у маргро кроҳит ? гуфт на «у локини алқдўми алии аллоҳи шадид » бар худоӣ расӣдани корӣ бузургасту саҳмгин . Ин ҳол гуруҳеаст ки буқат рафтани ҳайбату даҳшат бар эшон ғолиб шавад аз таҷаллии ҷалолу иззати ҳақ , ва то ндоءи أло тхоФўо нашунаванд нёромнд . Боз қавмӣ дигаранд ки буқат рафтан эшонро таҷаллии ҷамолу лутфи ҳақ истиқбол кунад ,у барқи инси тобад ,у оташи шавқ забона занад , чунонк пери аҳли маломати абди аллоҳи манозили яке пеши вай дар шуд , гуфт : эй шайх ! маро дар хоб намуданд ки турои як соли зиндагӣ мондааст , шайхи яке бар сар зад гуфт оҳ ! ки як соли дигар дар интизор монадем он гуҳ бархест ва дар ваҷду ҷадон хеш биҷунбед , ва изтиробӣ бинмуд аз худ бихўд шуд . Ва гуфт : оҳ кӣ буд ки офтоб саодат барояд ,у моҳ рӯй давлат дар ояд .

Мкҳўли шомии мардии мардона буд , ва дар асри хеши ягона , дар ду андӯҳи ин ҳадис ӯро фурӯи гирифта , ҳаргиз нахандид . Ва дар бемории марги ҷамоатии пеши вай дар шуданд ва механдид гуфтанд эй шайх ! ту ҳамвора андўҳгн будӣ ? ин соъати андӯҳи бтўи лоиқтар чаро май хндӣ ? гуфт : « чаро нахандаму офтоби ҷудоӣ бар сар девор расед ,у рӯз интизорам барисед , инак дарҳои осмони кушодау Фриштгони брдобрди мизннд ки мкҳўл бҳзрт меояд . »